มองดวงดาวพราวระยับจับฟากฟ้า ดาวเจ้าสวยสะดุดตาให้ข้าหมาย ประกายพริบพะพร่างพราวแพรวพราย ส่องแสงฉายนวลสว่างยังผู้คน ข้าเพียงปองครองดาวที่พราวเพริศ ขอเพียงหนึ่งดวงเถิดเพียงสักหน เฝ้าเพียงเพ้อขอดาวคราวใจจน ข้าเพียงคนไม่อาจมองครองดารา แหงนหน้ามองดาราบนฟ้าไกล เอื้อมมือไปตามใจจะไขว่คว้า สัมผัสผิวเพียงแสงแห่งดารา สุดแรงล้าคว้าไขว่ไว้ครอบครอง สุดขอร้องมองดาวเจ้าไกลลิบ ดาวกระพริบยิ้มเยาะหยิ่งผยอง หมดกำลังทรุดนั่งไม่หวังมอง หมดแรงปองแล้วดาราข้าเพียงดิน สายลมอ่อนพัดพายพลิกใบหญ้า หยาดน้ำค้างร่วงมาสู่ก้อนหิน ไอชีวิตกลิ่นฉ่ำล้ำรวยริน สัมผัสดินกลิ่นระรวยได้ด้วยมือ บนท้องฟ้าดวงดาวพราวระยับ หมายจะจับเอื้อมคว้ามายึดถือ เพียงสิ่งของรองค่าที่ฝ่ามือ สิ่งนั้นฤๅมีค่ากว่าดวงดาว หมู่ดวงดาวยังระยับจับฟากฟ้า ข้าตระหนักถึงดาราที่พร่างหาว เพียงก้อนหินมืดเย็นไม่เป็นดาว ลอยเคว้งคว้างกลางหาวไร้ชีวี
อักษราสังคีตนิติ์ 18 พ.ค. 2551 04:52 น. - ID 115182 
1144
3
0
18 พฤษภาคม 2551 06:04 น. - comment id 850956
กลอนงดงามมากครับ
18 พฤษภาคม 2551 09:33 น. - comment id 850986
เยี่ยม....
18 พฤษภาคม 2551 09:39 น. - comment id 850990
อยากเก็บดาวพราวแสงเป็นแรงใจ แต่สุดไขว่ไกลเอื้อมถึงเวหา ได้เพียงมองจ้องแสงเจ้าดารา เคียงจันทราคู่ควรชวนให้ชม
18 พฤษภาคม 2551 09:44 น. - comment id 850995
ไพเราะจัง
18 พฤษภาคม 2551 09:56 น. - comment id 851005
กลอนเพราะ คำงามค่ะ
18 พฤษภาคม 2551 14:58 น. - comment id 851081
เพราะครับ.. แวะมาเยี่ยมนะ..
18 พฤษภาคม 2551 20:19 น. - comment id 851206
ดาว... เอาซะซึ้งเลย... ร้ายกาจครับร้ายกาจ
3 มิถุนายน 2552 12:10 น. - comment id 994117
จับใจมากๆคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
