ที่ตรงนั้น สูงสุดฟ้า ตำนานเล่าขาน เกินจะหาเหตุผล รับรู้ รับฟัง แต่ไม่อาจเข้าใจ ดวงตา ไม่เคยเห็น ห่างไกล เกินสัมผัส รับรู้ รับฟัง คำตอบคงลอยบนฟ้า เบิกตากว้าง สงสัย ไม่หาเหตุผล สักวันคงเข้าใจ รับรู้ รับฟัง แล้วหลับตาลง เปลวไฟ แสงวิบไหว ศรัทธา ลุกไหววูบวาบ รับรู้ รับฟัง แล้วลองดับเทียน ในความมืด ความเชื่อส่งเสียง หลากหลาย เหมือนแมลง รับรู้ รับฟัง แล้วเอื้อมมือจะคว้า เสียงกระซิบ คว้าตรงนี้ อีกเสียง คว้าตรงนั้น รับรู้ รับฟัง คว้ามาได้สองสามกำ แบมือ ดูอากาศ เสียงกระซิบ เงียบหาย รับรู้ รับฟัง ได้ยินแต่ความเงียบ อากาศมีหนึ่ง เพราะไร้รอยแบ่ง หรือไม่มีอะไรเลย เพราะไร้เส้นขอบ รับรู้ รับฟัง แต่ไร้คำเฉลย ตำนานเล่าขาน เรื่องสุดขอบโลก ล่อให้ออกตาม ทั้งศรัทธาและเหตุผล รับรู้ รับฟัง แล้วยกมือปิดหู
เสี้ยว 29 เม.ย. 2551 22:34 น. - ID 114651 
1629
3
0
30 เมษายน 2551 11:09 น. - comment id 844867
คุณ เสี้ยว ที่เขียนมาเป็นร้อยแก้ว บทๆ นี้ ซึ่งทำให้ดูแปลกจากที่เป็นมา กับอื่นๆ เพราะมีแต่คน เขียนกลอนแปดทั้งนั้น เขาเขียนกันเพราะเขาทำกันแบบนั้น เลียนกัน คนเขียนกลอนมาลงก็ต้องเขียนอย่างที่คนอื่นทำ ไม่มีใครเขียนร้อยแก้ว แต่ผมจะบอกว่า กวี งานเขียน มันไม่ได้หมายถึงแค่กลอนแปดกลอนเก้า หรือร้อยกรองครับ อย่างนี่ก็ใช่ ดังนั้น หากมั่นใจ มีจิตวิญญาณทำเลยครับ เขียนมาอีก เป็นกำลังใจให้ จงทำเพราะใจอยากทำ จงทำเพราะจิตวิญญาณ ความสามารถใฝ่นำพา นะครับ
10 กรกฎาคม 2551 06:28 น. - comment id 871167
บทเพลงไร้ดนตรี บทกวีไร้ตัวหนังสือ บทสวดไร้ผู้สวด บทบาทไร้ตัวตน รับรู้ รับฟัง ในความว่างเปล่ายังมีอากาศ มารับรู้รับฟังนะครับ อ่านซ้ำไปซ้ำมาอยู่หกรอบ ชอบทุกรอบ จริงๆนะครับ
22 มกราคม 2552 00:10 น. - comment id 939192
ยอดครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
