ปีนกระไดตะกายเดือนบนฟ้า จะนั่งแกว่งแข้งขาให้สุขขี ละวุ่นวายเบื้องล่างแห่งปฐพี ภาวะนาบรรดามีไม่พอใจ จะติดปีกบินร่อนลมวายุ โผโล้ตามน้ำพุทะเลใหญ่ ไต่องศาเส้นเขตแดนพิภพไตร ไม่ต้องการสิ่งใดให้มากความ หยุดโทสะหลงไหลให้ร้อนรุ่ม หยุดไฟสุ่มโลภะอยากเกิดห้าม หยุดโมหะวิวาทไฟที่ลุกลาม หยุดกิเลสบ้ากามที่มัวหมอง
1 มีนาคม 2545 13:47 น. - comment id 37961
หยุดรักได้โลกนี้คงหยุดหมุน หยุดชุลมุนหยุดหวานดอกไม้ไหว หยุดเกมกามได้โลกนี้คงหนาวใจ หยุดทำไม...ให้หัวใจได้รู้จักและรักเป็น!
1 มีนาคม 2545 13:52 น. - comment id 37964
ทางสายนั้นเรียกว่านิพพาน เป็นเส้นทางสว่างงามสวยใส ไม่มีรักไม่มีหลงไม่ทุกข์ใจ ไม่มีอะไรอะไรให้ยึดมั่นฉันและเธอ..... แต่หนทางที่จะพาสู่ละล่วง ไม่ช้ำทรวงต้องภาวนาไปเสมอ แล้วโลกนี้มีน้อยคนจะไม่เผลอ หลงละเมอสุขชั่วคราวมืดบอดใจ..ไปไม่ถึงฝั่งของนิพพาน!
2 มีนาคม 2545 01:22 น. - comment id 38066
คุณหยุดอะไรไม่ได้นอกจากใจคุณเอง เสี้ยวเชื่อเช่นนั้น