ลมนิรนาม

ลมนิรนาม 
(แด่...อิสรภาพแห่งพันธนาการ) 
 
๏ ลมหนาวละเลียดล่องแล้ว	ลมไหน  ลมเอย 
จรจัดตุหรัดตุเหร่ไป	แปลกหน้า 
จุมพิตทิศทางไกล	เกินกลับ  ลมเอย 
มีแต่ลิ่วละโลมฟ้า	ขอบฟ้าควรฝันฯ 
 
๏ สัญจรเสนาะเสาะซึ้ง	แสวงหา  ลมเอย 
เกาะกลุ่มกอดเอกา	กอดเศร้า 
แวะพักทักสนทนา	สาวหนุ่ม  ลมเอย 
ยั่วจิตอนิจจาเจ้า	จูบซ้ำจำจรฯ 
 
๏ สวัสดีลาก่อนแล้ว	อรุณสวัสดิ์  ลมเอย 
สายเที่ยงบ่ายเย็นพัด	ผ่านพ้น 
ราตรีใช่ผูกมัด	มิตรภาพ  ลมเอย 
ดึกลึกระลึกแดดด้น	แด่รุ้งรุ่งสมัยฯ 
 
๏ รักใดไหนเล่าเล้า	โลมขณะ  ลมเอย 
อิสรภาพแห่งพันธะ	ภาพสะท้อน 
ต่อรองสรรพสาระ	สารทิศ  ลมเอย 
อบอุ่นขณะออดอ้อน	อาจเอื้อมขณะหนาวฯ
๏ ลมหนาวละเลียดล่องฟ้า	หนาวไฟ  ลมเอย 
จรจัดตุหรัดตุเหร่ใจ	จูบเจ้า 
ลมจูบขณะลมใน	ขณะลิ่ว  ลมเอย 
ข้าจูบขณะข้าเฝ้า	จูบเจ้าขณะจรฯ