อุดมการณ์
เฮาชาวดอย
ใจนั้นจงเป็นหญ้า ยืนหยัดท้าได้ทุกที่
ครวญครางในปฐพี คือเสียงชีวิตของใคร
โครมครามในไพพฤกษ์ อึกทึกโค่นต้นไม้
กรีดร้องขอชีพไว้ คือเสียงใครที่ไหนกัน
ผูกโซ่ขังกรงคล้าย คุกกรายกรายในที่นั่น
ลูกใครถูกลงทัณฑ์ ด้วยเชือกขันจนคลอนแคลน
เขานั้นถูกตกเขียว คล้ายทาสเทียวตามแบบแผน
อธิปไตยใครเบียดแบน หรือหวงแหนให้นายทุน
เฆี่ยนตีด้วยปมเชือก จนดุดเดือกจนดิ้นดุ้น
เนื้อตัวขาดเป็นจุล ใช่เศษฝุ่นเขาคือคน
บังคับให้ขายตัว ใครกันชั่วตรองเหตุผล
ด้วยเขาเกิดมาจน เขาคือคนชาติไหนกัน
กฎหมายร่ายกี่บท ด้วยกำหนดตามความฝัน
เมฆลวงว่าดวงจันทร์ คือการปั้นน้ำเป็นตัว
เฮาชาวดอย 8 เม.ย. 2551 06:32 น. - ID 114091 
722
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
