อาลัย..แม่

พงษ์ศักดิ์

สุดดินสุดฟ้าหรือว่ามหาสมุทร   ไม่สิ้นสุดเพียงใดไกลสุดหล้า
หากจะเทียบเปรียบคุณพระมารดา  น้อยยิ่งกว่าเสี้ยวหนึ่งซึ่งคุณนั้น
แต่แม่ฉันจากไปไกลลาลับ   ไปไม่กลับลับล่วงสู่สรวงสวรรค์
ลูกสุขใจแม่ไปพ้นทุกข์พลัน   แต่อาลัยที่จากกันเร็วเกินไป
อันความหลังฝังจิตให้คิดถึง   ในครั้งหนึ่งพร้อมหน้าพาสดใส
พ่อแม่ลูกร่วมสุขทุกข์ใดใด   ร่วมฝ่าฟันทุกข์ภัยไม่เคยลืม
แต่บัดนี้แม้พ่อมีเมียใหม่   ลูกเรียกแม่ก็ใช่ไม่อาจฝืน
เขาแสนดีเพียงใดใจลูกปลื้ม   ไม่อาจลืมแม่คนเก่าของเราเลย.				
comments powered by Disqus
  • Jeminine

    28 กุมภาพันธ์ 2545 11:13 น. - comment id 37759

    อ่านแล้วซาบซึ้งนะคะ พ่อกับแม่ คือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว ในชีวิตของคนเรา  แต่คนบางคน ก็ไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ สักวันถ้าท่านจากเราไป มานั่งเสียใจทีหลัง ก็ช่วยอะไรไม่ได้อีกแล้ว
  • หลินจือ

    28 กุมภาพันธ์ 2545 14:25 น. - comment id 37796

    ซึ้งมากเลยค่ะ...พ่อแม่รักเรามาก..ไม่เคยทำให้เราเสียใจ...มีแต่เราที่ทำให้ท่านเสียใจ...แต่เมื่อมีคนมาเรียกเราว่า..แม่..ก็เข้าใจ...ว่าความรักที่แม่ให้ลูกช่างยิ่งใหญ่......หาสิ่งใดเปรียบไม่ได้เลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน