ฉันเหมือน...กำลังมองไม่เห็น ม่านหมอก..หนาวเย็น..กำลังปกคลุมเต็มผืนฟ้า เมฆใสใส...กลับกลายเป็นกลุ่มไอควัน..เต็มดวงตา สีสวยใสของฟ้า...กลายเป็นสีเทา..หม่นชา.... ....ในห้วงเวลาแห่งความกล้ำกลืน ม่านความรัก...บังตา ฉันกำลังเหนื่อยล้า...แต่ยากเกินกว่า จะก้าวกลับมาไม่อาจฝืน มีเพียงความเงียบเหงา...สัมผัสรอบกาย ในที่ที่เก่าที่ฉันยืน เจ็บช้ำ...กล้ำกลืน...แต่ก็ยังทนยืนอย่างเดียวดาย บอกให้ตัวเอง...เข้มแข็งอีกครั้ง เดินไปข้างหน้า...แม้ว่าจะยังไม่มีจุดหมาย หนทางมืดมน...เดินฝ่าลมฝน...ความสับสนรอบกาย แม้ว่าปลายทางที่หมาย....จะไม่มีใครยืนรอ ในเมื่อเสียเวลามามากแล้ว...กับความรัก และหัวใจก็เหนื่อยนัก...ที่ได้ทำความรู้จักจนทดท้อ มีแต่คำว่ารักร่ำไป....เหนื่อยแค่ไหนก็เฝ้ารอ หวังเพียงสักวันหนึ่ง...สิ่งที่ใจร้องขอ...คงเกิดก่อได้ไม่ยากเย็น แต่ไม่มีอุ่นไอใด...ที่ได้จากความรัก อยากให้หัวใจหยุดพัก...กับความรักที่ซ่อนเร้น อยากกลับสู่คืนวันธรรมดา...แต่ม่านรัก..บังตาจนมองไม่เห็น ม่านหมอกเกาะกุมใจ...เดินฝ่าความหวั่นไหว...หนาวเย็น... ....หวังเพียงเส้นทางข้างหน้าที่ซ่อนเร้น.... .....ฉันจะพบหนทางสว่างที่มองเห็นในสักวัน
27 กุมภาพันธ์ 2545 19:55 น. - comment id 37632
mono เพราะจังเลย ซึ้งด้วย วันนี้ mono เหงาหรอ ม่านหมอกแห่งความรัก ... ฮืม มองไม่ค่อยเห็นทางเดินอะจ๊ะ
27 กุมภาพันธ์ 2545 20:03 น. - comment id 37641
ขอบคุณจ้ะ ปอนด์...ตอนนี้ mono ก็เหงาจริง ๆ ล่ะ ไม่ได้เป็นอย่างนี้นานแล้ว....แย่จัง...รู้สึกไม่ค่อยดีเลย...
27 กุมภาพันธ์ 2545 20:21 น. - comment id 37644
mono ..รู้อะไรไหมว่า กลอนบทนี้ที่ mono เขียนลึกซึ้งมากเลยนะ มันจะดูเศร้าไปบ้างก็จริง แต่ทำให้ผมรู้จักหัวใจรักดี ๆ ของผู้หญิง เพิ่มขึ้นอีกคนแล้วล่ะ ..ก็ mono ไง .มาส่งกำลังใจให้นะ เผื่อมันจะช่วยเป็นแรงใจให้ mono ก้าวไปหาจุดหมายนั้น ได้บ้างไงล่ะ ^_^
27 กุมภาพันธ์ 2545 20:40 น. - comment id 37648
ไม่ ไม่เหงา โมโนเขียนกลอนบทนี้ อย่างไม่เหงา โมโนเขียนอย่างมุ่งมั้นต่างหาก คนที่กำลังจะตัดใจจากความรัก ไม่ใช่คนเหงา นะ คนเหงา จะต้องเรียกหาความรัก นี่ไม่ใช่ซักกะหน่อย โมโน กำลัง เข้มแข็ง ต่างหาก รู้มั้ย
27 กุมภาพันธ์ 2545 22:59 น. - comment id 37692
เจทท์จะเปงกำลังใจ ให้จอยทำในสิ่งที่ต้องการให้สำเร็จ เข้มแข็งไว้นะจ๊ะ ^-^
27 กุมภาพันธ์ 2545 23:14 น. - comment id 37696
ขอบคุณ..ผู้ชายคนเดิม...พี่ม้าก้านกล้วย...เจทท์ ด้วยจ้ะ....ดีใจที่มีคนเข้าใจและก็ให้กำลังใจ.....พยายามเรียกความเข้มแข็งให้กลับมาเหมือนเดิมจ้ะ
28 กุมภาพันธ์ 2545 09:14 น. - comment id 37748
ขอเป็นกำลังใจนะจ๊ะ....เข้มแข็งเหมือนเดิมนะ
28 กุมภาพันธ์ 2545 18:33 น. - comment id 37824
กระทบใจอีกแล้วล่ะ เวลามีความรัก มันก็เหมือนคนที่ถูกปิดตาให้มองไม่เห็นอ่ะนะ
28 กุมภาพันธ์ 2545 23:13 น. - comment id 37857
T_T
28 กุมภาพันธ์ 2545 23:18 น. - comment id 37859
มาเอาใจช่วย mono นะ กะลังเหงาจริง ๆ เหรอ อย่าเหงานานเลยนะ อยากให้กลับมาเข้มแข็งเร็ว ๆ จัง เรายังเป็นกำลังใจให้เสมอนะ อย่าลืมล่ะ
2 มีนาคม 2545 18:21 น. - comment id 38198
ขอบคุณหลินจือ....readdaring....ขนม...และทุกคนที่ comment เอาไว้นะจ้ะ
24 มีนาคม 2545 22:39 น. - comment id 42435
ถ่ายทอดถึงความรู้สึกของคนที่อยู่ใน ความมืดมนของความรักได้ชัดเลยครับ ให้กำลังใจนะ ขอให้เดินผ่านออกมาให้ได้นะครับ
5 เมษายน 2545 01:09 น. - comment id 44331
"ซ่อนเร้น" คำนี้เราไม่ชอบเลย แต่เราก็เป็นอยู่ เราก็ออกจากมันไม่ได้เหมือนกัน ความรักบังตา