ในตัวตน

ธ.ปฏิยุทธ์


กาพย์ยานี 11   
   เอวองค์ละอ่อนบาง           และเรือนร่างอันงดงาม
เปลี่ยนแปลงระโรยตาม       ณ กาละเวลาเลย
   แรกเริ่มระรูปสวย             ตะละชายสิชมเชย
หน้าตานวลผ่องเผย              แจ่มใสคราเวลาชม
   ผิวพรรณก็ผุดผ่อง             ประดุจทองกรองผสม
รูปงามสง่าชม                       น้ำอบปรุงก็หอมครัน
    ล่วงลับด้วยกาลพา            คือเวลามาผ่านผัน
รูปสวยที่ชมกัน                    ก็กลับหายและเจือจาง
   สายตาเคยชัดดี                 มาบัดนี้ก็เลือนลาง
รูปทรงและเรือนร่าง             ก็มิตึงอย่างเคยเป็น
   ใครเล่าจักชมชอบ             หากความสวยมิมองเห็น
คราแก่ฤาเลือดกระเด็น        จบที่โลงนั้นคือกัน
    กายเนื้อผุพังเน่า               กายทิพย์เราสิสำคัญ
นิสัยสันดานนั้น                     ก็ย่อมติดย่อมตามตัว
     หากมองต้องมองทิพย์        หยิบข้อดีมองให้ทั่ว
ใช่สวยสำรวยตัว                   แต่ก็เขลาเบาปัญญา
    เพราะเมื่อร่างลำพังทิ้ง        ความดีไม่โพทนา
เหลือเพียงคำนินทา               สวยอย่างเดียวไร้ความดี
    คนดีสรรเสริญก้อง            มิต้องมองสำรวยมี
เพียงเกียรติและศักดิ์ศรี       ก็กล่าวก้องนิรันดร์กาล
				
comments powered by Disqus
  • ปราณรวี

    24 กุมภาพันธ์ 2551 06:49 น. - comment id 826317

    36.gif11.gif16.gif
  • หมองอิง

    24 กุมภาพันธ์ 2551 08:20 น. - comment id 826338

    นั่นสินะคะ..ความจริง..ที่เห็น ๆ กันอยู่..
    แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ..
    36.gif16.gif11.gif
  • คนลานเทวา

    25 กุมภาพันธ์ 2551 07:34 น. - comment id 826541

    ยอดเยี่ยมครับ
    ตามมาชื่นชมผลงาน ครับผม1.gif1.gif1.gif1.gif
  • Darkness_Hero

    25 กุมภาพันธ์ 2551 14:42 น. - comment id 826679

    ยอดเยี่ยมครับ
    
    ตรงดีจังเลย ชอบๆ
  • การัณยภาส

    14 มีนาคม 2551 08:34 น. - comment id 831805

    สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจให้ค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน