ตื่นเช้า ความมึนเมา พามืดมน อยู่จนสาย แอลกอฮอล์ ก่อฝัง ในร่างกาย ยังระเหย ระหาย ไม่หมดเลย ชีวิต......... มีสิทธิ เลือกทาง อย่างเปิดเผย รู้ผิดชอบ ชั่วดี ที่คุ้นเคย ใครเอื้อนเอ่ย ก็ไม่เท่า เราเลือกเอง สังคม........ มันทับถม จิตใจ มากรายกล้ำ ดีไม่ได้ ได้ไม่ดี มีประจำ เพราะมั่วย่ำ ค่านิยม อย่างงมงาย หนทาง........ กับก้าวย่าง สู่นิยาม แห่งความหมาย อิสระ เสรี มิดูดาย อาจเยื้องกราย กอรปก่อ ตามพอใจ สุดท้าย...... ความตาย ถึงแน่ สุดแก้ไข ยังอยู่ ทำดี อะไรอะไร อย่าให้ใคร ตราหน้า ว่าขี้เมา ลุงรอง
18 กุมภาพันธ์ 2551 09:33 น. - comment id 824728
หลงดื่มเพื่อลืมเธอจนเหลอหลับ แต่ก็กลับฝันเห็นเธอจนได้ อยากจะดื่มให้ลืมจนตัวตาย แต่มิวายเห็นเธอเสมอมา แวะมาเยี่ยมครับผม..เศร้านะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 10:46 น. - comment id 824742
บางทีก็สงสัยกินเยอะๆกันทำไม ไม่อร่อยเลยค่ะ แวะมาทักทายคุณลุงรองค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 11:50 น. - comment id 824762
มีเพียงสุราเป็นเพื่อนในยามเหงา
18 กุมภาพันธ์ 2551 19:24 น. - comment id 824836
อยากมาววววด้วยคนค่ะ เอิ๊กกกกก