กุมภาพันธ์ล่วงสู่วันคืนเหน็บหนาว ดินก็ร้าวเป็นรอยแยกแตกระแหง สายลมก็กระหน่ำซ้ำรุนแรง ใบไม้แห้งปลิดปลิวร่วงลงสู่ดิน ราวบรรยากาศแห่งการพลัดพราก จะฝังฝากสิ่งใดใกล้แดดิ้น เพลงใบไม้ปลิดใบใครได้ยิน เพลงแห่งการคืนถิ่นที่เกิดกาย เกิดมาตามกาละวัฏฏะจักร แค่พิงพักชั่วขณะจะสลาย สัจธรรมย้ำการเกิดและเจ็บตาย ทุกข์สุขภายกายใจรู้ชั่วครู่เวลา ขณะใบไม้ร่วงหล่นอาจหม่นเศร้า ดอกไม้เจ้าชูช่อต่อฝันกล้า แม้ท่ามกลางความแห้งแล้งแห่งพสุธา บานเบ่งมาประดับไว้ให้เชยชม กุมภาพันธ์อัศจรรย์แห่งกาลนี้ แสนสุดที่จะเหน็บหนาวรวดร้าวขื่นขม แต่งดงามด้วยดอกไม้ให้เพลินภิรมย์ จะจ่อมจมกับสิ่งใดให้เลือกเอา. ปริศนาแห่งธรรมชาติปรารถนา สิ่งใดพาจิตใจให้โง่เขลา แยกแยะได้สิ่งใดไว้แนบเนา เพียงใฝ่เฝ้าค้นหาสัจธรรม . เกรียงไกร หัวบุญศาล ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑
14 กุมภาพันธ์ 2551 19:23 น. - comment id 823793
คืนวันเปลี่ยนตามกาลเวลา คนก็เปลี่ยนแปรตามกาลเวลา ทุกสิ่งต่างสลายไปตามกาลเวลา.. เป็นวัฏจักรมั้งคะ ไม่ว่าเดือนไหน...ก็ไม่แตกต่าง
14 กุมภาพันธ์ 2551 19:44 น. - comment id 823828
สวัสดีครับคุณเฌอฯ นานแล้วที่ผมไม่ค่อยได้เข้ามาที่รี่
14 กุมภาพันธ์ 2551 20:19 น. - comment id 823887
Happy valentine's day ka.
14 กุมภาพันธ์ 2551 20:46 น. - comment id 823935
เช่นกันครับคุณภัคฯ