ซำบายดีโลกยามแลง ข้อยกะยังมีแฮงทนแล้งได้ อึดควมฮักจังใด๋ก็บ่อึดตาย ม่วนคักมักหลายบ่มีฮักกิน ข้อยโฮข้อยไห้อยู่ผู้เดียว ไผสิเหลียวเบิ่งหน้าคนบ้าบิ่น กระทืบตีนโดดหน่ำย่ำแปดิน แปแลดแปดสิ้นสุดควมฮัก จังแม่นเคียดฮัดฮึดงึดนำโลก ซะแตกควมโสโครกความโศกประจักษ์ ฮ้องไห้ฮูดังปึงน้ำตาทะลัก โอดโอยดิ้นชักบักห่าตำ จั๊กสิเคียดจั๊กสิม่วนชวนแค่นหลาย ตาอยากอายขี้ดังโหย่ยโหยดไหล่ต่ำ จวบมันแห้งจังปั้นเป็นคำ ตาอยากขำปั้นไก่ปั้นกา จังคึดปั้นเป็นหุ่นให้น้อง ขี้ดังของควมเป็นฮ้ายของอ้ายหนา จากควมเศร้าความโศกโลกโศกา นำความฮักบ่หัวซามาสร้างงาน ปั้นขี้ดังอยู่ทนจนเหมิดคืน ท่าน้องตื่นมาเบิ่งอยู่เทิงบ้าน อ้ายออนซอนไก่กาเฮ็ดหน้าบาน ฮูดังปึงเบิ่งปานถูกไผตี ซำบายดียามเซ่า ควมทุกข์เซาถืกสวมควมสุขี นำของเล่นจากความฮักบ่ฮักดี ปั้นงานศิลป์จากขี้ดังให้น้อง
5 กุมภาพันธ์ 2551 07:15 น. - comment id 819686
ซาหวัดดีเด้อ...... ผ่อหมู่เฮาแล่ว......มา..มา..มามาม่วนนำกั๋นเด้อหมู่..
5 กุมภาพันธ์ 2551 12:49 น. - comment id 819919
สวัสดีครับ ******
5 กุมภาพันธ์ 2551 19:22 น. - comment id 820152
คล้ายๆกับจะอ่านรู้เรื่อง ว่าแต่...เก่งจังค่ะ