ลุงแทน

3 กุมภาพันธ์ 2551 19:22 น. - comment id 819001

 สวัสดีครับ อ.บนข. เยี่ยมมากครับ  นับถือๆ ครับ    มีสุขภาพแข็งแรงนะครับ รักษาสุขภาพด้วย

ตรากลม

3 กุมภาพันธ์ 2551 19:24 น. - comment id 819002

สาธุเจ้าคะ
ปกติกลัวผีนะคะ
ถ้าตายไป จะกลัวตัวเองหรือเปล่าน่า

ช่ออักษราลี

3 กุมภาพันธ์ 2551 19:37 น. - comment id 819014

นมัสการค่ะ ท่านมหาขนบ ตอนนี้ต้องรีบ
สะสมเสบียงบูญไว้นะคะ

ฉางน้อย

3 กุมภาพันธ์ 2551 19:38 น. - comment id 819015

.....ซ๊าธุ ค่ะ คุณบนข. อิอิ

ล้อเล่งๆๆน๊าคะ

ย่องๆมาอ่านตอนเผลอ อิอิ

........ ตั๊บแก.........

ฉางน้อย

3 กุมภาพันธ์ 2551 19:39 น. - comment id 819018

....เบรค ดังเอี๊ยดดดดด... โดนพี่ช่อฯ ตัดหน้า ห่างกันแค่เศษเสี้ยววินาที

เกือบประสานงาน เอ๊ย ประสานงา กันซะแระ อิอิ  

ช่ออักษราลี

3 กุมภาพันธ์ 2551 19:49 น. - comment id 819023

บังเอิญพี่นักวิ่งเก่าค่ะ ฉางน้อย อิอิ

hotspring

3 กุมภาพันธ์ 2551 19:54 น. - comment id 819024

นมัสการค่ะหลวงพี่ ขอเก็บเข้ากล่อง 1 ที่นะคะ (ไม่ใช่ก่องกิ๊กนะ) หุหุหุ

ฉางน้อย

3 กุมภาพันธ์ 2551 19:58 น. - comment id 819025

6..... พี่ช่อฯเจ้าขา

นักวิ่งเก่า หรือ จะสู้เต่าคลาน อิอิ  

แวะมาแซว ไปแระ 

ปราณรวี

3 กุมภาพันธ์ 2551 20:14 น. - comment id 819031

เกิดมาเป็นมนุษย์ผู้.......ล่องลอย
แก่เก่าเจ้าล่วงผล็อย......โลกหล้า
เจ็บป่วยต่างทยอย.........มาสู่
ตายแม้มิทายท้า............ทั่วถ้วนทุกคนฯ



นมัสการค่ะ...แต่งไปแบบทื่อๆ ไงไม่รุค่ะ   

มายอามีน

3 กุมภาพันธ์ 2551 20:24 น. - comment id 819036

victoriasecret

3 กุมภาพันธ์ 2551 20:51 น. - comment id 819047

นมัสการขอรับ ท่าน มหา...

ยังงงอยู่ขอรับ อ่านอะไรก็ผวนไปหมดเลย ไม่
น่าเลยจริงๆขอรับ..

ยาแก้ปวด

3 กุมภาพันธ์ 2551 21:05 น. - comment id 819052

คาราวะค่ะ หลงพี่
ไปธุดงมาเหนื่อยไม๊เจ้าคะ
พอดีติดโรคน้าแจคมาค่ะ มานเลยเพี้ยนไปหมดเลยตอนนี้ อิอิ  ฝากด้วยนะคะ

กายแก่เติดรี่เนื้อง         ธามดำ
พอนสั่งซระนาพำ         แม่งเจื้อ 
กิตจ่างจระเทารำ          หล่างสโวก  
จ้อนไม่ใรกูลเกื้อ           พ่างเสรื้อควีดามฯ

ธามดำ อ่าน  ธา มะ ดำ
หล่างสโวก  อ่าน  หล่าง สะ โวก
พ่างเสรื้อ  อ่าน  พ่าง-เสรื้อ
ควีดาม  อ่าน คะ วี ดาม

เกิดแก่ตายเรื่องนี้      ธรรมดา
พระสั่งสอนนำพา     เมื่อเเจ้ง
กระจ่างจิตทำเรา      โลกสว่าง
ใจไม่ร้อนเกื้อกูล       เพื่อสร้างความดี

ลูกหว้า

3 กุมภาพันธ์ 2551 21:29 น. - comment id 819071

แหมคุงบนข.สุกยอกเอ๊ยสุดยอดจิงๆๆชอบจังกวีท่านเนี้ยได้จายเลยอ่า

อัลมิตรา

3 กุมภาพันธ์ 2551 22:08 น. - comment id 819090

เกิดมาเพื่ออะไรในโลกนี้
เพื่อทำดีสร้างบุญเกื้อหนุนส่ง
ตายไปแล้วทิ้งอะไรให้ดำรง
บาปบุญคงเหลือไว้ให้พิจารณา

อาราเล่

4 กุมภาพันธ์ 2551 05:05 น. - comment id 819148

 
   ถ้าหากฉันต้องตายแล้ววายวอด
จะขอกอดดวงใจก่อนไกลหาย
กอดพ่อแม่แลพันผูกก่อนลูกตาย
กอดให้หายคิดถึงจึงจากลา

เฮ้อ แต่งไปแต่งมา ไหงเศร้าจริงเรา
แง แง แง  

อาราเล่

4 กุมภาพันธ์ 2551 05:12 น. - comment id 819149

 
    อันเกิดแก่เจ็บตายหมายต้องผ่าน
ได้พบพานแล้วจากกันให้ฝันหา
ความเปลี่ยนแปลงเฝ้าผ่านกาลเวลา
ที่นำพาความสุขทุกข์ปะปน

เฮ้อ รอบ 2 เจ้าค่ะ ห่อเหี่ยวพิกล  

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 07:46 น. - comment id 819168

สวัสดีครับ ลุงแทนผู้ปิยมิตรงง
ขอบคุณมากครับ ระวังสุขภาพเช่นกันนะครับ เพื่อจะได้ทำงานไปนานๆๆๆ

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 07:48 น. - comment id 819171

ตอบคุณ ตากลม เอ้ย ตรากลม...
คนตายแล้วไม่น่ากลัวอันใด คนเป็นซิน่ากลัวกว่าเยอะเลย สาธุ...

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 07:50 น. - comment id 819174

ตอบโยมพี่เจี๊ยบ....
ถูกต้องแล้วเสบียงนี้ทำเองใช้เอง ยืมของคนอื่นไม่ได้ จ้า....

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 07:55 น. - comment id 819180

ตอบคุณฉางน้อย...
สาธุ เช่นกันจ้า เชิญมาอ่านได้ทุกเวลาบ้านไม่ปิดอยู่แล้ว...ว่าแต่ว่าใครวิ่งเร็วกว่ากัน ระหว่างคุณฉางน้อย กับ โยมพี่เจี๊ยบ..
แต่ที่แน่คือทุกคนต้องวิ่งแข่งขันกับลมหายใจของตนเอง อย่าให้ลมหายใจทิ้งเรา...

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 07:57 น. - comment id 819184

ดีจ้า hotspring...
ตามบายเลยจ้า หึหึ มีการพาดพิงด้วย

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 07:59 น. - comment id 819186

ตอบคุณฉางน้อย อีกรอบ...
 แน่ะมีมาแซวอีก...ว่าไงละโยมพี่เจี๊ยบ..

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 08:02 น. - comment id 819188

ตอบคุณปราณรวี...
โคลงให้ข้อคิดดีจ้า แต่ขอเสนออีกหนึ่งมุมมอง..
เกิด ก่อกำเนิดล้วน    กรรมสั่ง
แก่  ย่อมหลักอนิจจัง    แต่งให้
เจ็บ กายฝ่ายทุกขัง     เธอสั่ง นาแม่
ตาย ลับดับชีพไซร้       แน่แท้ อนัตตา..

คนบนเกาะ

4 กุมภาพันธ์ 2551 08:03 น. - comment id 819191

 นมัสการหลวงน้อง
     เป็นสิ่งที่เที่ยงแท้ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้จริงๆ 
ท่านทั้งหลายจงสร้างสมความดีเพื่อให้บังเกิดความปิติในใจเถิด

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 08:48 น. - comment id 819207

ตอบโยมพี่ คนบนเกาะ....
สาธุ  ถูกต้องเป็นอย่างยิ่ง..

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 08:49 น. - comment id 819208

คุณมายอามีน..
ดีจ้า ที่มาเยี่ยมกัน เสบียงพร้อมแล้วยัง

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 08:53 น. - comment id 819210

ดีจ้า คุณแจ็คกี้..
ข่าวว่าไปเขมรมา  ได้คำผวนมาเพียบเลย อิอิ นับว่าไม่เสียเที่ยว...โดนวางระเบิดซะอ่วมเลย..

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 09:13 น. - comment id 819214

คุณยา (ลอบวางระเบิดอีกแล้ว)กู้โดยพลัน..เอย
ปับไม่ไกลไหเม้น     เท่ยอาน
หลื่นไม่ตับเอ่ยขาน   เบ่นว้อ
ฟี้ไม่มืนไข่หาญ         รังวะ เม่ยแอ
หนนไม่พี้บั่งย้อ         แตวล้าย เนอะอา..
อิอิ ถอดสลักได้ดังนี้แล...

ไปไม่กลับเห็นไหม    ท่านเอย
หลับไม่ตื่นเอ่ยขาน    บ่เว้น
ฟื้นไม่มีขานให้         ระวัง แม่เอย
หนีไม้พ้นบ่ยั้ง          ตายแล้ว นะเออ..

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 09:15 น. - comment id 819217

ถอนสลักออกแล้ว อาจไมต้องตามลักษณะบังคับ ขออภัยอย่างแรง..

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 09:17 น. - comment id 819219

ตอบคุณ ลูกหว้า....
ขอบคุณจ้า พอกล้อมแกล้ม เท่านั้นเองจ้า ไม่ถึงกับเป็นกวี

โคลอน(สวยลากไส้)...

4 กุมภาพันธ์ 2551 13:00 น. - comment id 819283

นมัสการค่ะ สบายดีนะคะท่าน

ชอบอ่านบทกลอนสอนใจแฝงปรัชญาแบบนี้ล่ะค่ะ แต่เขียนเองไม่ค่อยออก...อิอิ

แวะมาทักทายค่ะ............ขอตัวและไส้ไปก่อนนะคะ...อิอิ

มณีจันทร์

4 กุมภาพันธ์ 2551 13:34 น. - comment id 819294

หากเลือกได้ ให้เราอยู่ คู่ค้ำฟ้า
คนรักพา กันจากไป ไกลลับหาย
ปล่อยตัวเรา สู้ลำพัง อย่างเดียวดาย
ขอเลือกตาย ดีกว่า อยู่เพียงผู้เดียว...

เอาเป็นการเป็นงานก่อนนะหลวงพี่ .หุหุ 

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 13:59 น. - comment id 819303

ตอบคุณ อัลมิตรา...

เกิดมาเพื่อสรรสร้างทางแห่งตน
ให้สุขล้นหรือทุกข์คลุกเศร้าหมอง
ทางสีขาวพราวพรับให้จับจอง
อีกครรลองสีดำย้ำให้เดิน...

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 14:05 น. - comment id 819308

คุณ เล่ จ้า....

กลอนคุณเล่บทแรกแทรกใจเศร้า
ฉันนั่งเฝ้าคิดถึงคะนึงหา
ถึงคนไกลบิดาและมารดา
ให้เหว่ว้าโหยให้ใจคร่ำครวญ....

คุณ เล่ บทที่สอง

ระลึกถึงความตายสบายนัก
มันหักรักหลงในสงสาร
บรรเทามืดโมหันอันธการ
ทำให้หาญหายสะดุ้งไม่ยุ่งใจ....
        (บทนี้จำท่านมา ไม่ทราบนามผู้แต่ง)
อย่าเพิ่งห่อเหี่ยวเลยคุณเล่ เอาเป็นว่าเกิดความสลดสังเวชแล้วกัน อิอิ

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 14:07 น. - comment id 819310

ตอบคุณ โคลอน...
ขอบคุณมากจ้า...นึกว่าจะทิ้งไส้ไว้จะได้เอาไปต้มผักกาดดอง อิอิ

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 14:13 น. - comment id 819314

ดีจ้า คุณจันทร์...
ถ้าเหลือตัวคนเดียวในโลกเหงาเหมือนกันนะ แต่ไม่มีใครอยู่คู่โลก อิอิ โลกนี้ก็ไม่รู้ว่าจะแตกวันไหนเนี่ย...

ถ้าเหลือเราผู้เดียวในโลกนี้
จะเซ้าซี้กับใครที่ไหนหนอ
ไร้เพื่อนฝูงใดใดใครพนอ
งั้นไม่ขออยู่เดียวให้เปลี่ยวใจ....

อาราเล่

4 กุมภาพันธ์ 2551 16:09 น. - comment id 819355

 
   อันเหล้าขวด ขวดเหล้า เฝ้าเมามาย
ด้วยมุ่งหมาย หมายมุ่ง พุ่งลืมหมอง
เพราะรักใคร่ ใคร่รัก อยากจับจอง
เป็นเจ้าของ ของเจ้า จึ่งเมามัว

   เจ็บฝังใจ ใจฝัง ยังคงเจ็บ
ให้หนาวเหน็บ เหน็บหนาว ร้าวสั่นสลัว
จะดีชั่ว ชั่วดี อยู่ที่ตัว
จึงหมองมัว มัวหมอง ต้องช้ำใจ
   
หลวงพี่เจ้าคะ อย่าเพิ่ง งง นะว่าเป็นกลบทอะไร
เพราะมั่วเอา คิดเอง เออเองเจ้าค่ะ คิกๆ   
  

มณีจันทร์

4 กุมภาพันธ์ 2551 16:10 น. - comment id 819356

อยากจำทำสิ่งไหนถ้าตายแล้ว
ก็คงแจว ไปหลอกพระ เล่นเฉย เฉย
ไปแหกอก และแลบลิ้น ปลิ้นตาเลย
ดูซิเอย  จะกลัวเรา หรือเปล่านา

อินสวน

4 กุมภาพันธ์ 2551 16:13 น. - comment id 819360

นมัสการครับ............พอเข้าใจครับ กำลังเตรียมพร้อมอยู่ครับแต่ก็ยังไม่พร้อมสักทีครับ

อาราเล่))))))))))))))))

4 กุมภาพันธ์ 2551 16:33 น. - comment id 819371

 
หากตายแล้ว จะแจวไป ให้ใกล้โบสถ์
จะร้องโอด ครวญคราง ไม่ห่างหาย
จะพร่ำกาพย์ โคลง-กลอน ไม่วอนวาย
หลอกละม้าย คล้ายแม่ศรี มณีจันทร์
  

ป้าแช่ม

4 กุมภาพันธ์ 2551 16:36 น. - comment id 819374

กราบนมัสการ ..พระอาจารย์.

     ที่นั่นนั้นหมดด้วย  ดินลม
ธาติสี่นี้ผสม                ไม่ได้
สั้นยาวกล่าวเกลี้ยงกลม   ก็หมด
ก็เมื่อไม่มีให้      หมดถ้อยร้อยความ

เฌอมาลย์

4 กุมภาพันธ์ 2551 17:00 น. - comment id 819391

นมัสการค่ะหลวงพี่

ไม่มีใครหนีพ้นความตาย และเราไม่รู้วันไหนที่เราจะไม่มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เพราะฉะนั้นเราไม่ควรประมาทในการดำเนินชีวิตค่ะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด สำหรับเฌอคงได้เท่านี้ อิอิ

ผียาแก้ปวด

4 กุมภาพันธ์ 2551 17:06 น. - comment id 819393

เเม้ร่างหลุดออกจากกายาหยาบ
วิญญานคาบสุรามาหนึ่งไห
แม้ร่างดับจับเจ่าเมาร่ำไป
เป็นผีร้ายมอมเมาในร่างเลือน

จิตรำพัน

4 กุมภาพันธ์ 2551 19:52 น. - comment id 819469

นมัสการค่ะท่าน 

     เตรียมเดินทางสู่บ้านอันใหญ่ยิ่ง
จิตยังวิ่งแส่ส่ายหลายทางหนา
กิเลศยั่วพัวพันนั้นมากมา
แต่รู้ว่าพาจิตชิดทางเดิน...

  พยายามอยู่ค่ะ  แต่มันเขวทุกที 

ผู้หญิงมือสอง

4 กุมภาพันธ์ 2551 19:59 น. - comment id 819472

บางครั้งความตายก็ทำให้ทุกอย่างยุติ

แวะมาบอกว่าคิดถึงคะ

ไม่ได้มาตั้งนาน

ลืมน้องไปยาง

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:05 น. - comment id 819562

คุณเล่..เอาเป็นว่าให้ชื่อว่า "กลบทอาราเล่" แล้วกันเน้อ..

เจ็บฝังใจ  ใจฝัง  ยังคงช้ำ
มันตอกย้ำ  ย้ำตอก  หลอกให้หลอน
เบื่อความเจ็บ  เจ็บความ ยามเว้าวอน
ใครยอกย้อน  ย้อนยอก  หลอกแล้วไป...

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:18 น. - comment id 819569

คุณมณีจันทร์ อิอิ หลอกกันซะแล้ว...

หากวิญญาณคุณจันทร์นั้นมาหลอก
จับขอหวยซะหรอกจะบอกให้
หรือใส่ขวดปิดฝารึว่าไง
แล้วนำไปแช่เย็นเห็นเข้าที...

อิอิ กลายเป็นวิญญาณแช่เย็นซะ

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:20 น. - comment id 819573

ตอบคุณอินสวน จ้า..
สาธุ...ก็ยังดีกว่าไม่เตรียมพร้อมอะไรเลย เจริญพร..

คีตากะจอมป่วนเพื่อนๆๆๆๆ

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:21 น. - comment id 819575

ขอแสดงความโง่งมของตัวเองนิดหนึ่ง พอเริ่มหายสร่างจากเมามาย....จากทฤษฎีอันโด่งดังก้องโลกของไอสไตน์ที่ผมสรุปเอาเองว่า "มีสิ่งหนึ่ง จึงมีอีกสิ่งหนึ่ง" ทางพุทธศาสนาอาจเรียกว่าสภาวะคู่ อันต้องละวางก่อนนิพพาน
จึ่งพออธิบายได้ง่ายๆว่า จากก่อนเริ่มต้นจักรวาลมีสิ่งหนึ่ง ไม่มีสอง แต่สิ่งหนึ่งนี้ต้องการมีประสบการณ์ถึงความยิ่งใหญ่ของตนเอง จึงจำเป็นต้องหาจุดอ้างอิงเพื่อเทียบเคียงกัน มันได้สร้างอีกสิ่งหนึ่งที่ตรงข้ามกันขึ้นมา หรือโดยการแบ่งแยกตัวมันเองออกมาเป็นสิ่งที่ตรงข้ามจากตน ยกตัวอย่างเช่น การจะรู้ว่าตนนั้นฉลาดหรือไม่ จำต้องมีความไม่ฉลาดมาเปรียบเทียบ เช่นเดียวกับ ดี-เลว สวย-อัปลักษณ์ สำเร็จ-ล้มเหลว เกิด-ตาย สุข-ทุกข์ โลกียะ-โลกุตตระ วัฏสงสาร-นิพพาน ฯลฯ  แม้แต่พระพุทธเจ้า-พญามาร ก็ถือกำเนิดเกิดขึ้นมาจากเหตุผลนี้ เมื่อมันมีประสบการณ์สมบูรณ์แล้วและรับรู้ว่าตัวเองแท้จริงเป็นเพียงหนึ่งเดียวที่เป็นผู้สร้างสรรพสิ่งทั้งหลายขึ้นมา ตัวมันเองนั้นเป็นทุกสรรพสิ่งรวมทั้งความว่างเปล่าหรือสุญตาด้วย กล่าวคือมันเป็นทุกสิ่งทุกอย่างนั่นเองทั้งที่ "มีอยู่และไม่มีอยู่" เมื่อมันรู้จักตัวเองแล้วโดยผ่านจาก 3 ส่วนคือ รู้ ประสบและ เป็น มันจะรวมตัวเองเข้าสู่ตัวตนดั้งเดิมของมันอีกครั้ง เสมือนหยดน้ำที่แต่ละหยดที่ไหลลงสู่ห้วงมหาสมุทร กลับกลายเป็นวิญญาณอันบริสุทธิ์ไร้สภาวะคู่ จากการรู้แจ้ง(รู้ ประสบการณ์ และเป็น) เพราะฉะนั้น ทฤษฎีของไอสไตน์กับพุทธศาสนาในเรื่องนี้จึงเหมือนกัน "เกิดสิ่งหนึ่งจึงมีอีกสิ่งหนึ่ง"และ"ถ้าไม่เกิดสิ่งหนึ่ง ก็ย่อมไม่มีอีกสิ่งหนึ่ง" จึงสรุปได้ง่ายๆว่า "การที่มีความตายก็เพราะมีการเกิดนั่นเอง" พระพุทธเจ้าผู้ปัญญาญาณจึงเพียรสอนสรรพสัตว์ว่า ความตายไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ แต่ความเกิดสามารถหลบเลี่ยงได้ นั่นคือการนิพพานนั่นเองโดยผ่านกระบวนการทั้ง 3 ข้างต้นหรือเรียกว่าการรู้แจ้งหรือตรัสรู้ แท้จริงหารมีใครเกิดหรือตายไม่เป็นเพียงสมมุติโดยแท้จ้า! .....คงไม่ว่าคีตากะอวดภูมิเน้อว่าไปตามเขา....อิอิอิ ไปเมาต่อดีกว่า ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆ.........

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:28 น. - comment id 819582

ตอบคุณเล่...หลอกกันเห็นๆ

แม้วิญญาณคุณเล่เห่หลอกหลอน
เป็นบทกลอนครวญคร่ำทำโหยหวน
นำพระเณรทั้งวัดจัดกระบวน
แล้วชักชวนต่อกลอนกาพย์กำราบเลย..

หีหึ

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:37 น. - comment id 819586

ตอบคุณป้าแช่ม...สาธุ..
โคลน่าสนใจดีจ้า...

ดิน กลับคืนสู้เย้า    เรือนตน
น้ำ สู่เย้าเรือนชล   แห่งน้ำ
ลม คืนสู่ลมวน        ลับว่าง
ไฟ สู่ธาตุไฟย้ำ       สิ่งล้วนคืนตน...

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:40 น. - comment id 819589

ตอบคุณเฌอมาลย์...สาธุ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด  ถูกต้องจ้า อชฺเชว กิจฺจมาตปฺปํ  โก ชญฺญา มรณํ  สุเว  ความเพียรเพื่อทำดี เป็นกิจที่ต้องทำวันนี้ ใครจะรู้ความตายแม้วันพรุ่งนี้..

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:47 น. - comment id 819597

ตอบวิญญาณคุณยา...

โหวิญญาณมากมายหมายหลอกหลอน
นี่ก็หาบคอนสุรามาหนึ่งไห
บิณฑบาตเถอะนะคุณยารีว่าไง
ถ้าไม่ให้เดี๊ยวจับใส่ในหม้อดิน...
หึหึ   กลายเป็นแม่นาคลพบุรี..

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:55 น. - comment id 819601

จ้า คุณเอ...
หากเตรียมตัวเดินทางอันยิ่งใหญ่
ก่อนอื่นใดเตรียมจิตจงคิดหมั่น
ให้ตั้งในทางบุญกุศลพลัน
จะไม่หวั่นหวาดไหว..เมื่อใกล้เดิน...
ท่องไว้ๆ จงพยายามๆๆๆ

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:58 น. - comment id 819603

คุณผู้หญิงมือสอง...
หายไปนานเลย หายใจ เอ้ย ใจหาย นึกว่าไปที่ไหนซะแล้ว  อิอิ ยังไม่ลืมจ้า..

บนข.

4 กุมภาพันธ์ 2551 23:03 น. - comment id 819605

ตอบ คุณคีตากะ.....
อ่านที่คุณคีตากะว่ามาซะเพลินเลย  สาธุ เป็นความรู้ทุกท่านควรทราบ...แหมแต่มาหักมุมตอนท้ายซิ.."ไปเมาต่อดีกว่า ฮาๆๆๆๆ".....แนะเป็นงั้นซะนี่ อิอิ

หัวใจอ่อนหวาน

5 กุมภาพันธ์ 2551 01:08 น. - comment id 819631

สวัสดีคะ คุณ บนข. 
หัวใจอ่อนหวานแวะมาทักทาย  หายไปนานเลยขอโทษนะคะไม่ได้เข้ามาเลย  ติดสอบแล้วก้ทำงานคะ

ยังเป็นกลอนยอดเยี่ยมเหมือนเดิม

Darkness_Hero

5 กุมภาพันธ์ 2551 03:19 น. - comment id 819645

แด่ความตายของมนุษยชาติ...

บนข.

5 กุมภาพันธ์ 2551 16:45 น. - comment id 820042

หวัดดีจ้า หัวใจอ่อนหวาน....
หายไปนานเลย คนขยันก็เป็นอย่างนี้แหละ กำลังรออ่านกลอนของคุณอยู่ จ้า...

บนข.

5 กุมภาพันธ์ 2551 16:48 น. - comment id 820043

ตอบคุณ Darkness _Hero.....
จ้า และเพื่อความไม่ประมาทของมนุษย์ชาติ