มีใครบางเคยพูดเอาไว้ว่า.. ตั้งแต่ที่เราคบกันมา..เราเดินไปด้วยกันกี่ก้าวแล้ว ... แต่ละก้าวที่ก้าวเดิน..มันผ่านอะไรมาบ้าง ความเหน็บหนาว..ร้าวราน รอยยิ้ม..เสียงหัวเราะ..หรือม่านของคราบน้ำตา ...... วันเวลายังคงต้องเดินไปตามวิถีของมัน ..ย้อนกลับมามองความรู้สึก..มันผ่านไปตามกาลเวลามั๊ย ต้นไม้ข้างทางที่เคยเดินทอดผ่าน..เติบโต แผ่กิ่งก้านให้ร่มเงา.... หัวใจ..แข็งแกร่งขึ้นหรือว่า..ท้อล้าลง การที่คนเราอยู่ด้วยกันนานๆ.. มีหลายอย่างที่เกิดขึ้น... บางคนหัวใจชาชินในความมืดเหงา... ที่ยังคงต้องจ่อมจมอยู่อย่างนั้น.. ในขณะที่บางคน...หัวใจยังคงไหวระรัว โหยหาความอบอุ่นจากใครคนหนึ่งคนนั้น... ....... หวนคิดถึงบ้านหลังเดิมหลังเก่า.. กลับมาอีกครั้งแล้ว... ซึมซาบได้ถึงความอบอุ่น... เหมือนมีใครที่เข้าใจรออยู่ซักล้านคน เหมือนมีคนพร้อมจะให้กำลังใจ... .... กลับมาแล้วนะ Thaipoem.com
4 กุมภาพันธ์ 2551 07:55 น. - comment id 819179
บ้านหลังเดิม บ้านหลังนี้ดีใจที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นบ้านหลังเดิม มิใช่เพียงแค่ทางผ่านหรือศาลาพักยามอ่อนล้าแล้วพอคลาย ก็ลืมเลือนกันไป ยามที่ไม่มีใคร ยามที่ว่างเว้นจากภาระกิจต่าง ๆ ทุกคนย่อมแสวงหามุมส่วนตัว บ้านหลังมีมีหลายแง่มุม มีหลายมุมส่วนตัว ซึ่งแต่ละมุมบ้าน ก็อาจมีเพื่อนพ้องที่ลักษณะบุคคลิกคล้าย ๆ กันรวมอยู่ แต่ก็มีบ้างที่มีสิ่งแปลกปลอมมาปะปน จนเห็นได้ชัดถึงความแตกต่าง บ้าน .. ยังไงซะ คำนี้ ก็อบอุ่นหัวใจเสมอ ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2551 10:28 น. - comment id 819235
ขอบคุณอัลมิตรา ขอบคุณ... ที่บอกว่ายังเป็นเพื่อน ขอบคุณ..มิตรภาพในโลกใบนี้ ขอบคุณ.. ที่มาทักทายกัน ..... ขอบคุณจริงจริง
4 กุมภาพันธ์ 2551 11:53 น. - comment id 819256
ยินดีด้วยนะคะที่ได้เป็นมหาบัณฑิตแล้ว