จะร่ำรวยสวยหล่อพ่อยิ่งใหญ่ แล้วเที่ยวไปข่มเขาว่าเราเก่ง ทำกิริยาท่าทีคล้ายนักเลง ทำอวดเบ่งคนอื่นชั่วตัวเราดี เที่ยวตำหนิติเตียนว่าเขาทั่ว ว่าชอบมั่วมุ่งร้ายน่าหน่ายหนี ชอบนินทาว่าร้ายทำลายมี แถมใส่สีเลอะเทอะเปรอะเปื้อนไป จะติงเตือนก็ว่าอย่ามาสอน จะอ้อนวอนระแวงคิดหวั่นไหว จะว่ากล่าวรุนแรงโต้อย่างไร ก็จนใจต่อคำทนช้ำเกิน อยากมีเพื่อนแก้เหงาเข้าใจอยู่ หากว่ารู้ตัวบ้างยังสรรเสริญ มีมิตรจิตน้ำใจร่วมทางเดิน คงเพลินเพลินไมตรีที่เบิกบาน จะขึ้งโกรธไยเล่าเปล่าประโยชน์ จะเพ่งโทษกันไปไร้แก่นสาร ใหญ่แค่ไหนมิใช่จะยืนนาน ต้องนอนบ้านสุดท้ายตายเท่ากัน
2 กุมภาพันธ์ 2551 06:22 น. - comment id 818299
จะใหญ่แค่ใหนก็ไม่พ้น ร่างกายและตัวตนย่อมสลาย สิ้นสุดนั่นหรือคือความตาย ก่อนมลายควรทำดีสักทีเทอญ. ขอบ่นด้วยคนครับ
2 กุมภาพันธ์ 2551 06:59 น. - comment id 818306
จะโมโหโกรธาไปถึงไหน อยากตบใครหรือเปล่ากันนาจ๋า ขอให้ใจเย็นเย็นนะกันนา รู้หรอกน่า..ว่าต้องไปที่เดียวกัน....อิอิอิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2551 08:29 น. - comment id 818326
ดีค่ะ คุณกันเอง.............. เป็นกันเองดีกว่านะอย่าว่ากัน จะโรมรันทุ่มเถียงกันเพียงไหน จะยิ่งใหญ่สวยรวยสักเท่าใด ไม่ว่าใครเขาก็เอาไปเผาไฟ ก้าวร้าวรุนแรงต่อกันใช่จะดีน้อ ค่อยๆเจรจาต้าอวยดีกว่านะว่าไหม?
2 กุมภาพันธ์ 2551 08:55 น. - comment id 818331
สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณฝากฝัน.............. ใช่โมโหโกรธาหรอกจ้ะพี่ ก็พอดีเขาบ่นมาว่ากล่าวขาน พูดกับคนไม่รู้เรื่องน่ารำคาญ เขียนให้อ่านว่าอย่าถือสาเลย ปล่อยเขาบ้าเบ่งไปให้คับบ้าน เขาต่อว่าอะไรให้วางเฉย ไม่เห็นดีช่างเขาพร่ำจนเคย จะลงเอยอย่างไรไม่รู้ซี
2 กุมภาพันธ์ 2551 09:16 น. - comment id 818334
ใช่ค่ะ...ใหญ่แค่ไหน...สุดท้ายก็หนีไม่พ้นเชิงตะกอนค่ะ....... แต่คนบางคนหลงลืมตน...มัวเมาในอำนาจวาสนา...จนลืมคิดถึงบทสุดท้ายของลมหายใจ.....
2 กุมภาพันธ์ 2551 09:26 น. - comment id 818339
กอปรดินน้ำ ลมไฟ ร่วมก่อฐาน รวมวิญญาณ เป็นชีวิต มนุษย์ผล ใหญ่แค่ไหน ไม่เกินตัว น้ำหนักตน บุญกรรมดล วิถีชีพ ดวงชะตา ใหญ่ก็ตาย เล็กก็ตาย ใครหนีพ้น เกิดเป็นคน ก็แค่คน ดีหนักหนา เกียรติยศ ชื่อเสียง ทรัพย์เงินตรา ดินกลบหน้า สลายสิ้น พร้อมดับปราณ
2 กุมภาพันธ์ 2551 11:05 น. - comment id 818373
หญ่ายม่ายหญ่าย...ดูอาววววเองงงงง..เหอ ๆ ๆ ... หวัดดีค่ะ...แวะมาทักทาย..สบายดีนะคะ..
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:00 น. - comment id 818406
ผมไม่ได้เข้าอ่านบ่อยเท่าที่ควรเพราะเรียนมาหนักนะครับ วิจารณ์นิดหนึ่งนะครับกลอนนี้แต่งดีนะครับผมว่าน่าจะรวมเล่มนนะครับ
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:04 น. - comment id 818409
ชอบมากๆครับ โดนใจจริงๆ
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:05 น. - comment id 818410
ถ้าเรารู้สึกมีอารมณ์แสดงว่าเราต้องฝึกอีกนะอดให้ทนกว่านี้ แค่เล็กน้อยเท่านั้นเอง
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:09 น. - comment id 818413
ใช่แล้วล่ะ พี่สาว คนเราจะยิ่งใหญ่สักแค่ไหน จะดีเลิศ หรือว่าวิเศษปานใด สุดท้ายก้อจบลงที่เชิงตะกอนเหมือนกันหมด แต่ก้อมีนะ บางคน หลงตัวเอง คิดว่าตัวเองดี เลยคิดว่าคนอื่น ไม่ดีไปหมด เค้าคงไม่ได้ส่องกระจก มองดูตัวเองนะพี่
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:12 น. - comment id 818415
ดีจ้า พี่ฝากฝัน ช่วงนี้งานเยอะมั๊ยจ๊ะ รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:49 น. - comment id 818435
เกิดมารวยล้นฟ้ามหาเศรษฐี มีความสุขมากล้นจนสุโข มีปากเพียงขมขู่สู้คุยโว ก็ไม่พ้นต้องวางโล่..โชว์บนเชิงตะกอน.. เนาะพี่เนาะ
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:50 น. - comment id 818436
ดีค่ะ..........นางฟ้าน้อย.......... ก็ธรรมดานะ ถ้าเขาไม่ยอมรับก็ปล่อยเขาไป ใหญ่เสียให้พอน้อ
2 กุมภาพันธ์ 2551 13:16 น. - comment id 818444
สวัสดีค่ะ คุณครูเขียนดุขึ้นนะคะ เยี่ยมค่ะ... สุดท้ายหนีไม่พ้น...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม....
2 กุมภาพันธ์ 2551 18:15 น. - comment id 818545
ลำหับ............... ก็คือ ดิน น้ำ ลม ไฟมาร่วมชุมนุม ถึงเวลาก็ต้องไปละ จะอะไรกันนักหนา น้อ .............
2 กุมภาพันธ์ 2551 18:17 น. - comment id 818546
หมองอิง................. ที่ว่าใหญ่นะ อะไรใหญ่ เหอๆๆๆ มองไม่เห็นชัด
2 กุมภาพันธ์ 2551 18:19 น. - comment id 818547
รวมเล่มแล้วจะเป็นลูกค้าไหมละจ้ะ ขอแค่ค่าถ่ายคืนพอ อิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2551 18:21 น. - comment id 818549
Darkness Hero ถูกใจเหรอจ้ะ ดุดันไปหน่อยไม่ถือสานะ อิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2551 18:24 น. - comment id 818550
หมอน้อย............ ต้องฝึกความอดทนเพิ่มอีกใช่ไหม อิอิ สังคมสมัยนี้ต้องเพิ่มความอดทนให้มากๆ
2 กุมภาพันธ์ 2551 18:26 น. - comment id 818551
ตินติน.............. คนเขาบอกว่าอย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมานะ ท่องไว้ๆ
2 กุมภาพันธ์ 2551 18:27 น. - comment id 818553
ครูพิม ................ แม่นแล้วเจ้า ........ น้องพิม ที่น่ารัก
2 กุมภาพันธ์ 2551 18:30 น. - comment id 818555
นกยูง คนเราน้อกรรมใคร ก็กรรมมัน เป็นเช่นนั้นเอง
2 กุมภาพันธ์ 2551 20:57 น. - comment id 818619
ชื่นชมๆ ค่ะ แต่ได้ถูกใจจริงๆค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2551 21:24 น. - comment id 818653
คุงครูขาพิมหายไปวันสองวันเอง ใครทำไรให้คะ..บอกมาเด๋วจัดการให้ ใหญ่แค่ไหน...เล็กกว่าโลง โอ้ย..ถูกใจอย่างแรงคะ..ใครรู้ตัว ปรับระดับความใหญ่บ้างเน้อ..หุหุ
2 กุมภาพันธ์ 2551 21:49 น. - comment id 818680
ถูกต้องแล้วค่ะ....แวะมาอ่านค่ะ...
2 กุมภาพันธ์ 2551 21:49 น. - comment id 818681
ถูกต้องแล้วค่ะ....แวะมาอ่านค่ะ.. เมื่อตะกี๊กดเร็วไปหน่อยค่ะ...
3 กุมภาพันธ์ 2551 03:33 น. - comment id 818754
มายอามีน.............. ถูกใจเหรอคะ......กลอนเน้นเนื้อ มากไปหน่อย ไม่ค่อยไพเราะ อิอิ แต่สะใจดี
3 กุมภาพันธ์ 2551 03:36 น. - comment id 818755
น้องพิมญดา............... บ่อมีหยังดอก แค่เอาคำบ่นเพื่อน มาบรรยายต่อ อิอิ
3 กุมภาพันธ์ 2551 03:39 น. - comment id 818756
White Rose............... ดีใจจังที่แวะมา เรื่องจริงนี่คะ คนเราใหญ่ไปก็แค่นั้น แม่นบ่อ
3 กุมภาพันธ์ 2551 14:59 น. - comment id 818877
3 กุมภาพันธ์ 2551 17:09 น. - comment id 818942
นางฟ้าไร้ปีก............. มายิ้มอย่างเดียวเลยนะจ้ะ
5 กุมภาพันธ์ 2551 14:04 น. - comment id 819953
ชอบจัง คุณกันนาเทวี ขออนุญาติเก็บไว้อ่านเตือนใจหน่อยนะคะ%
7 กุมภาพันธ์ 2551 19:27 น. - comment id 820994
ลูกปลาน้อย.................. เชิญเลยค่า ดีใจที่ถูกใจค่า เชิญมาแวะอ่านได้ค่า ลงต่อเรื่อยๆค่า