๏..เธอผู้เสียสละ

เรไร

ในหุบเขากลางภูเสียดขึ้นเบียดเมฆ
ดั่งถูกเสกโดนคำสาปต้องบาปหนา
คนร่ำลือถึงสตรีพลีกายา
แลกเงินตราด้วยเนื้อหนังหวังมีกิน
คือธรรมเนียมค่านิยมที่ขมขื่น
เด็กสาวฝืนพลัดพรากจำจากถิ่น
ใช้ชีวิตหมองหม่นเปื้อนมลทิน
เพื่อทรัพย์สินเพื่อพ่อแม่สุขสบาย
แต่มีเทียนเล่มน้อยคอยส่องแสง
เธอแสดงความแน่วแน่คนแม่สาย
ไม่ยอมแลกเลือดเนื้อเพื่อผู้ชาย
จุดประกายส่องสว่างกลางมืดมน
คือผู้ปลูกความคิดจิตสำนึก
ให้รู้สึกถึงร้ายดีมีเหตุผล
หามีใครตีค่าราคาคน
ถึงยากจน ฤ เศรษฐีมีเท่ากัน
เธอชี้นำเส้นทางสร้างโอกาส
บอกถึงความผิดพลาดอาจพลิกผัน
เป็นบทเรียนสอนใจให้รู้ทัน
แล้วก้าวตามความฝันอันวิไล
กลางหุบเขาภูเบียดขึ้นเสียดฟ้า
ด้วยศรัทธาคงมั่นมิหวั่นไหว
มาตามหาแรงฝันแรงบันดาลใจ
เธออยู่ไหนไม่รู้ครูจันทร์แรม


.... หลายคนคงเคยได้ยินชื่อครูจันทร์แรมมาบ้างแล้ว
เธอคือครูผู้ให้โอกาส ครูผู้ปลูกจิตสำนึก ให้เด็กสาวชาวเขาหลายร้อยคน
....... ไม่ให้ขายตัว 
...... ผมได้ยินเรื่องราวของเธอมานาน 
ตั้งแต่ผมยังเรียนอยู่ เธอเป็นแรงบันดาลใจ ให้ใครหลายคนในการสร้างสรรค์สังคม
ให้เสียสละ โดยมิได้มุ่งหวังสิ่งตอบแทน
ผมเขียน บทกวีชุดนี้ขึ้นมา เพราะเพียงเพื่อ ......
..... ครูที่ผมศรัทธา ศรัทธา ในอุดมการณ์ ในความเสียสละ ในความมุ่งมั่นของเธอ
.... ครูจันทร์แรม
                                                             ขอบคุณ