หลายคนเดินทางมุ่งสู่กรุงใหญ่ ทิ้งนาไร่คนแก่เฒ่าเฝ้ารอหวัง แสวงหางานเงินเป็นจับกัง เลี้ยงชีพด้วยกำลังดั่งวัวควาย อยู่บ้านนอกข้าใหญ่ในท้องทุ่ง มาเข้ากรุงเป็นทาสขาดความหมาย เหงื่อท่วมตัวหัวใจใช้แรงกาย ยิ่งกว่าควายในนาไร่ที่ใช้มา ทุนนิยมน่ารักกวักมือไหว หลอกลวงให้คนหลงตรงเข้าหา อุตสาหกรรมนั้นหรือคือพัฒนา นำเงินตราเข้าเขตประเทศนี้ เกษตรกรรมจมปรักมองดักดาน ทำมานานไม่เห็นเป็นเศรษฐี ทั้งวัวควายไร่นาบรรดามี ทั้งนาปรังนาปีมีแล้วจน นาไร่จึงเปล่าว่างร้างหมดสิ้น คนทิ้งถิ่นที่อยู่สู่แห่งหน ด้วยความหวังเงินตรามาแก้จน จึงไปทนลำบากยากในเมือง ฯ
22 กุมภาพันธ์ 2545 12:51 น. - comment id 36815
อืม..แบบนี้เองที่เค้าเรียกว่าหนีไปตายเอาดาบหน้าเนาะ ถ้ารัฐบาลส่งเสริมเกษตรกรรมให้เท่าเทียมกับด้านอุตสาหกรรมคงไม่มีใครอยากทิ้งบ้านเกิดเมืองนอนมาเร่ร่อนหางานในเมืองใหญ่แน่นอนเพราะประชากรส่วนใหญ่ในประเทศเราเป็นเกษตรกรไม่ใช่นักธุรกิจ/ อ่านกลอนแล้วรู้สึกเหงาๆ
22 กุมภาพันธ์ 2545 23:50 น. - comment id 36897
คนเราเมื่อชีวิตมันถึงทางตัน ก็ต้องดิ้นรนหาทางกันไป ถึงจะรู้ว่าเส้นทางข้างหน้า ไม่ได้สบายอย่างที่คิด แต่ก็ดีกว่านั่งรอความตายเงียบๆ อยู่กับบ้าน
23 กุมภาพันธ์ 2545 02:47 น. - comment id 36939
ภีมแต่งสะท้อนชีวิตได้ดีจังเลย... พี่ยอมรับว่าเขียนแบบนี้ไม่เป็นเลย.... ยอดเยี่ยมจ้า.. กลอนลงตัวดีจัง...
28 กุมภาพันธ์ 2545 18:44 น. - comment id 37827
สุดยอด... ชนบทยังต้องการคนที่มีอุดมการณ์อีกมาก เมื่อเรียนจบหรือไม่ไหว กลับบ้านเราดีกว่า กายวุ่น แต่อย่าให้ใจวุ่นเป็นพอ ...อ่านบทกวีแล้ว..เสียดแทงไปถึงหัวใจ มองเห็นภาพชัดเจน....เยี่ยมมากครับ
3 มีนาคม 2545 22:55 น. - comment id 38425
เขียนได้เห็นภาพเลยค่ะ
21 มิถุนายน 2545 16:40 น. - comment id 56906
คนไดที่ได้สัมผัสกับร่วงข้าวสีทองเต็มท้องทุ่ง นั่นแหละคนเข้าใจชีวิตของคนอยู่เบื้องหลังของชาติไทย..ชาติไทยตั้งยุคอดีตที่ผ่านมาจนโอนเตอร์...พวกเราคือชาวนา...อย่างที่คุณว่า.. ...เขียนได้ดีมากเขียนกวีเกียวกับชาวนาให้มากเขียนอย่างนี้..เพื่อเขียนปลุกคนเมืองให้เข้าใจชาวนามาขึ้น เขียนเพื่อปลุก นักการเมืองผู้ยื่นบนบ่าทั้งสองของคนจนโดยไม่รู้ว่าตัวเองนั่นแหละทำให้ชาวนาหนักทั้งกายและชีวิตจิตใจเพราะความไม่เขาใจของพวกเขาเอง...ขอบคุณที่เขียนบทกลอนเช่นนี้..อัษ สายน้ำไหล
27 กรกฎาคม 2545 00:56 น. - comment id 63001
เห็นด้วยค่ะ ภีม เป็นบทกวีที่กินใจ ประทับใจ บุษมากค่ะ ภีม เป็นคนที่มองโลกในแง่ที่เป็นจริงค่ะ น่ายกย่อง ค่ะ