ระยับหาวพราวพรายประกายพริ้ม ดั่งรอยยิ้มราตรีเสกสีสรรค์ งามสร้อยแสงรัศมีมณีจันทร์ จรัสห้วงนิรันดร์แจ่มราตรี ผะแผ่วพลิ้วลิ่วลมล่วงพรมผ่าน รัตติกาลแห่งใจไหววิถี ผัสสะแห่งอุราประดามี เร้าทุกข์สุขชีวีอยู่เนิ่นนาน เดียวดายแห่งชีวานิราศรัย รั้งหัวใจร้าวหม่นเพียงพ้นผ่าน ฝากเรื่องราวชีวิตสถิตกาล เวียนว่ายวารวนหวังประทังใจ ซีกมืดแห่งคืนค่ำ แสงจันทร์นำประกายทองขึ้นผ่องใส ระยิบดาวพราวสรวงห่มห้วงไกล วะวับวาวไรไรแต่งฟ้าดำ ซีกมืดแห่งชีวิต ข้าเฝ้ายลหม่นทิศใดดื่มด่ำ สิหาแสงใดผ่องมาส่องนำ ยังแต่ทนระกำ หนอชีวิต .................................... ลานเทวา
6 มกราคม 2551 14:32 น. - comment id 808286
สวัสดีค่ะคุณคนลานเทวา นานๆจะมานะคะ แต่มาทีไรไม่ผิดหวังเลยค่ะ ไพเราะมากมาย
7 มกราคม 2551 19:07 น. - comment id 808673
เดี๋ยวก็สว่างค่ะ
14 มกราคม 2551 22:26 น. - comment id 811075
ความหมายดี คำก็ลงตัวนะครับ ผมก็มีซีกมืดเหมือนกัน