แม้สุดเอื้อมเลื่อมล้ำเพียงต่ำนิด ยังพินิจรูปโฉมประโลมหวัง คือความงามอร่ามฟ้าปะการัง สุดจะหยั่งลงซึ้งถึงหัวใจ ความรักใดในโลกมีโศกเศร้า หรือสุขเล่าเพียงวับกลับผลักใส หากแม้นว่ารักนั้นไม่ปันใจ คงเหลือไว้ให้รักนั้นพลันสมบูรณ์ ยามเมื่อจากพรากไปลับไกลถิ่น จิตถวิลยลยินแทบสิ้นสูญ เจ็บรันทดห่างเหินเกินอาดูร คงเกื้อกูลในชาติก่อนจึงร้อนรน นี่นะหรือคือมนุษย์สุดประเสริฐ อาจเลอเลิศดีงามยามละหน หรืออาจชั่วเลวทรามยามวกวน จะกี่คนมีดีชั่วทุกตัวไป เกิดแก่ตายกี่หนกี่คนรู้ ไม่อาจผลักรักอยู่ดูหวั่นไหว ใจดื้อด้านจะสานรักอยู่ร่ำไป สุดฤทัยจะหักหานเจ็บปานตาย จะหักรักหักร้างแม้อย่างยาก จะกี่พรากอยากพบสบโฉมฉาย แม้หนทางจะมืดมิดจิตมิคลาย ไม่เสียดายเท่าเสียใจยามไกลตา อยากเหน็บรักพักจิตแล้วคิดใหม่ อยากให้ไกลรักฝืนขมขื่นหา อยากอยู่ด้วยความดีที่ทำมา อยากสบหน้าอีกครั้งยังคงเดิม ไปเถิดรักหนีไปให้ไกลห่าง ปลดปล่อยวางรักยุ่งไม่ปรุงเสริม จะหวนคืนความจริงทุกสิ่งเริ่ม จะคอยเติมเพิ่มประสบยามพบเจอ
ชวาลา 21 ก.พ. 2545 12:14 น. - ID 11090 
630
1
0
21 กุมภาพันธ์ 2545 19:58 น. - comment id 36690
มันขึ้นอยู่กับคนมากกว่า ว่ารู้จักใช้ และควบคุมความรักนั้นได้เพียงไหน หากโลกนี้ไม่มีความรักสักอย่างแล้ว คนคงไม่เต็มคน
21 กุมภาพันธ์ 2545 23:10 น. - comment id 36731
มาบอกว่า ติดตาม นะ ยินดีที่มีนักกลอนดี ดี เพิ่มขึ้น
14 สิงหาคม 2545 16:00 น. - comment id 67121
ขอเป็นกำลังใจ ให้สรรค์สร้าง สรรพอักษร เป็นบรรดากลอนกวี มาจรรโลงโลกให้สดศรี อย่างสร้างสรรค์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
