หน้าส่วนตัว
ฉันร่างภาพ บนผ้าใบ ให้เป็นสิงห์
ร่างใหญ่ยิ่ง น่าภิรมย์ ทั้งคมสันต์
มีอำนาจ เหนือผู้คน ล้นอนันต์
แต่สุดท้าย ทำลายมัน ฉันไม่เอา
--------------------------------------------------
แล้ววาดใหม่ นัยน์ตา ทำหน้าเชิด
ยิ้มประเสริฐ แต่งลาย ทั้งหลายนั้น
อีกแล้วหนอ พอเสร็จอีก ก็ฉีกมัน
สิ่งเหล่านั้น มิได้หวัง อย่างใครเลย
--------------------------------------------------
สู้อดทน วาดต่อ เป็นกอไม้
แลไสว ดื่นดาด ฉูดฉาดสี
แดงเขียวเหลือง ม่วงฟ้า บรรดามี
เหล่านกนี้ บนฟ้าคราม ตามจินตนา
--------------------------------------------------
น้ำใสใส ดอกไม้ม่วง มันร่วงหยด
แดดบังบด กิ่งก้าน เป็นธารสาย
ท่ามกลางแห่ง พื้นหิน เหล่าดินทราย
ไม่จางหาย อยู่อย่างนี้ ทุกวี่วัน
--------------------------------------------------
ม่วงมาลา ยังทน ท้าฝนแดด
จะเผาแผด ลมแรง แทงทำร้าย
ยังเชิดอยู่ สู้อุตส่าห์ มาท้าทาย
แดดฝนแห้ง แรงร้าย มิหมายกลัว
--------------------------------------------------
เขียนเสร็จสรรพ จับใส่กรอบ ชอบเหลือล้น
ความเป็นคน นามธรรม นำวิถี
ชีวิตฉัน ก็แบบพวง ม่วงมาลี
อยู่อย่างนี้ อย่างเก่า ชนชาวดิน
--------------------------------------------------
อยู่อย่างนี้เหมือนเก่า เพราะเราคนโลโซ
หวานใจปลายปากกา 28 พ.ย. 2550 10:09 น. - ID 110057 
1415
1
0
28 พฤศจิกายน 2550 11:31 น. - comment id 794427
ชอบจังเลยค่ะ คุณหวานใจปลายปากกา กลอนบทนี้ โดนค่ะ อิอิ วาดภาพวะสวยเลย แต่ความจริงนี่สิเกือบตรงกันข้าม เน๊อะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
