อยู่อย่างยิ่งใหญ่ ๏ก่อกำเนิดจากเมล็ดอันนิ่มอ่อน แล้วทบซ้อนผลิใบเขียวใสสด แตกกิ่งกอต่อกิ่งก้านหยัดระชด จากบทการกำหนดของเวลา หยั่งรากลึกชอนไชใต้ดินลึก แผ่ผนึกทุกก้อนดินไว้แน่นหนา ผลัดแพใบซ้อนสนิทขึ้นปิดฟ้า ผ่อนไอแดดแผดจ้ามารำไร กว่าจะยืนเป็นต้นอย่างตอนนี้ กว่าจะผลิเต็มที่เป็นไม้ใหญ่ อย่าง “สุขุม” “เงียบง่าย” “ค่อยเป็นไป” ต่อการเปลี่ยนเวียนไหวไม่แน่นอน ๏มิใช่เรื่องง่าย...เลยเพื่อนเอ๋ย กว่าผลิผ่านการคุ้ยเคยของวารก่อน ฝังอดีตใดเล่าเจ้าอาวรณ์ แลอดีตใดทอนการเปลี่ยนแปลง หากเพื่อน “อยาก” ยิ่งใหญ่...... อยากเติบโตถึงวัยหัวใจแกร่ง ขึ้นยืนหยัดทัดทานทุกต้านแรง เข้มแข็งไม่พรั่น ไม่หวั่นกลัว เพื่อนต้อง “สุขุม” และ “นุ่มลึก” “เงียบง่าย” ในรู้สึกถ้วนทั่ว “ค่อยเป็นค่อยไป” ค่อยใหญ่ตัว ผ่านเวลาอันชืดมัว – ต้องผ่านนาน ๏ขอให้เพื่อนเป็นดั่งต้นไม้ใหญ่ กี่กาลนานเท่าไรที่ล่วงผ่าน จึงกล้าน้อยค่อยเติญใหญ่ผลิใบบาน และแตกกอต่อก้าน หยั่งรากลึก !!!.....
26 พฤศจิกายน 2550 01:18 น. - comment id 793332
อยู่.......ในโลกวุ่นวายคล้ายสับสน อย่าง...ดิ้นรนต่อสู้สู่จุดหมาย ยิ่ง.......ทนทุกข์ลุกล้มยิ่งคมคาย ใหญ่...กว่าตายเพียงใดก็ไม่ท้อ
26 พฤศจิกายน 2550 01:32 น. - comment id 793334
ขออยู่อย่างเรียบง่ายดีกว่าค่ะ สบายใจดี
26 พฤศจิกายน 2550 07:03 น. - comment id 793351
ให้กำลังใจดีจังเลย ไม่รู้ยังไง อ่านแล้วอยากขอบคุณแดนไกล เพราะเพียงแพรวเองก็กำลังรู้สึกคล้ายๆกับเพื่อนของแดนไกลเลย อยากเป็นต้นไม้ใหญ่เหมือนกัน แต่ตอนนี้ยังไม่เท่าไหร่ ลมพัดก็เอนไปเอนมา จนนกกา แมลงไม่ค่อยมาจับ เพราะไม่มั่นคงพอ 555
26 พฤศจิกายน 2550 12:55 น. - comment id 793498
ขอจงเป็นอย่างช้างสารที่หาญคึก ตกหล่มลึกตะกายขืนขึ้นยืนหยั่ง แม้ลำบากหากใจเยี่ยมเปี่ยมพลัง แม้พลาดพลั้งไม่อาดูรสูญแรงใจ.. เป็นแรงใจให้ทุกคนครับ
26 พฤศจิกายน 2550 20:15 น. - comment id 793637
เรื่องนี้ยอดเยี่ยมที่สุดเลยจ้า ดช. แดนไกล พี่ ป ขอเก็บได้มั้ยนี่ คริๆ ฝากดูแลขา ให้ดีๆ ด้วยเน้อ
27 พฤศจิกายน 2550 21:32 น. - comment id 794214
หากโดดเด่น จงเป็นเช่นไทรสัก มั่นคงหนัก ให้เหนียวแน่นเช่นภูผา อย่าไหวอ่อน กับคำใครวาจา ให้พร้อมเพียง ดั่งไผ่ป่าเป็นกลุ่มกอ