สามสิบปีล้าม้า ตายไป มากแฮ อันเรื่องเบียร์เลียไวท์ ไม่รู้ แพะแกะยี่สิบวัย ตายหมด สก๊อตยอดไรท์ในตู้ อดลิ้ม ชิมลอง วัวริมหนองดื่มน้ำ เป็นตัน ห้าสิบปีก็พลัน ร่างไร้ สุนัขสิบห้ามัน ตายหมด รัมกับยิมมิได้ พลิกฟื้นดังถวิล แมวกินนมน้ำฉ่ำ เนืองนอง อยู่ไม่เกินสิบสอง แย่แล้ว แม่ไก่ใช่มากอง ให้ทอด กินนา ได้สิบปีไม่แคล้ว สุดสิ้นชีพสลาย เสียดายสัตว์เหล่านั้น ไม่กิน เหล้าแฮ มันไม่มีราคิน ด่างพร้อย มามอดม้วยชีวิน ล่วงลับ ไปแฮ ต้องแก่ไวตายจ้อย ดับดิ้นสูญหาย หญิงชายบาปช้า กาลี เมามั่วมัวราคี มากแท้ อายุกลับยืนดี หลายเท่า ยังดื่มดวดอยู่แม้ ล่วงเก้าสิบสอง
ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ 9 พ.ย. 2550 10:28 น. - ID 109410 
1271
3
0
9 พฤศจิกายน 2550 16:32 น. - comment id 785872
ปล. โคลอน เข้าใจถูกมั๊ยคะว่า ในบรรดาสัตว์ทั้งหลายที่กล่าวมา วัว อายุยืนยาวที่สุดถึง 50 ปี โอ้วื...แม่เจ้า...แต่ถูกพวกคนอย่างเราๆกินและทำให้ต้องตายก่อนวัยอันสมควร ปล.เกิดเป็นคนทั้งที ทำความดีดีกว่าเนาะ
9 พฤศจิกายน 2550 19:34 น. - comment id 785961
มีใครก็ไม่รู้จำไม่ได้ เคยเล่าให้ผู้หญิงไร้เงาฟังว่า ตอนแรกสัตว์เหล่านี้ มีอายุเท่า ๆ กับคน แต่เพราะเหตุใดไม่รู้ (จำไม่ได้นะ เขาเล่าหมด แต่เราลืมหมด จำได้บางส่วน อิอิ) พวกสัตว์เหล่านั้น ไม่เอา เอาแค่พอประมาณ และยกอายุที่เหลือในชีวิตตนให้คนหมดเลย ฉะนั้น คนก็เลยมีอายุเป็น90 - 100 กว่าปี อิอิ (คุณเขียนเก่งจัง ชื่นชมในผลงานนะค่ะ)
9 พฤศจิกายน 2550 21:09 น. - comment id 786051
สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี สิกขาปทัง สมาทิยามิ สาธุ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
