ความน้อยใจมิให้อะไรหรอก นอกจากตอกใจช้ำระกำต่อ หันมามองความจริงมีสิ่งท้อ อย่าย่นย่อก้าวไปในเวลา ฝึกพึ่งพาตนก่อนแม้อ่อนจิต จะพิชิตความฝันในวันหน้า วันนี้อาจพลาดล้มตรมอุรา มุ่งหวังว่าวันหนึ่งจะถึงชัย พึ่งโอบอ้อมอารีไมตรีเถิด การก่อเกิดเป็นคนผลยิ่งใหญ่ มีโอกาสวาสนามายาวไกล มุ่งมั่นไว้เถิดนะระวังตน หากประมาทพลาดได้ในทุกที่ ทุกนาทีอาจล้มตรมหมองหม่น รักษาตัวเสมอมืบจน สู้อดทนอุตสาห์พยายาม ........................... บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 8 พ.ย. 2550 14:10 น. - ID 109380 
1310
5
0
8 พฤศจิกายน 2550 14:42 น. - comment id 785083
ไม่กล้าน้อยใจใครเพราะกลัวใครไม่ง้อ ได้แต่น้อยใจตัวเองค่ะ
8 พฤศจิกายน 2550 14:44 น. - comment id 785085
สู้ สู้ ต่อไปครับอย่าท้อแท้
8 พฤศจิกายน 2550 15:05 น. - comment id 785105
น้อยใจกับใจน้อยนี้เหมือนกันไหมเอ่ย...
8 พฤศจิกายน 2550 21:27 น. - comment id 785375
ไม่อยากน้อยใจใครทั้งนั้น แต่เหตุผลร้อยพันสร้างปัญหา ทำให้คิดน้อยใจบ้างบางเวลา แต่สักคราก็ลืมเลือนเหมือนไม่เคย..(น้อยใจ)เป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบนะค่ะ
9 พฤศจิกายน 2550 16:36 น. - comment id 785874
ใจมีเพียงหนึ่งอย่าลดทอนให้น้อยลงเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
