เป็นภาพความทรงจำของเด็กชายผู้เร่ร่อนอยู่ข้างบาทวิถี เพียงภาพทรงจำ....... ในคืนค่ำธรรมดาอีกคืนหนึ่ง ภาพผู้คนเดินขวักไขว่กันอื้ออึง บาทวิถีที่ซึ่งหลากที่มา ผู้หญิงคนนั้น ผู้ชายคนนี้ ต่างไม่เคยยินดีด้วยแปลกหน้า เด็กชายคนนั้น เดินผ่านมา เขาไม่เคยสบตากับผู้ใด ชายแก่แก่ถือไม้เท้า.... เร่งรีบดุ่มเด้าจะไปไหน หญิงผู้ถือช่อดอกไม้.... จะยื่นช่อมอบให้แก่ใครกัน หลายชีวิตบนทางบาทวิถี เท้าโน่น เท้านี่ ของใครนั่น ก้าวเท้ารีบเดินกันพัลวัน แววตาคู่ใสนั้นยังจดจำ เพียงภาพความทรงจำ...ของเด็กชาย ผู้เร่ร่อนไร้จุดหมายในคืนค่ำ มองผู้คนเดินผ่านอยู่ซ้ำซ้ำ แล้วก็ขำออกมา บ้าไปแล้ว
แดนไกล ไลบีเรีย 31 ต.ค. 2550 17:38 น. - ID 109079 
1650
2
0
31 ตุลาคม 2550 19:04 น. - comment id 780582
เรียนรู้จากเท้าหลากหลาย มากมายเส้นทางสู่ฝัน เพ่งมองนั่งจ้องทุกวัน เจ้านั้นพบทางสว่างยัง... ชื่นชม...แนวคิดนะคะ
31 ตุลาคม 2550 21:57 น. - comment id 780654
ยอดเยี่ยมครับ...
1 พฤศจิกายน 2550 02:10 น. - comment id 780753
ขอบคุณครูพิมล่ะก็คุณนายธนานะคร้าบบบบ ที่เข้ามาเยี่ยม อิอิ สบายดีกันนะครับ เรามา "มอง" ภาพชีวิต กันดีไหมครับ
1 พฤศจิกายน 2550 14:39 น. - comment id 780949
เอ...เด็กคนนั้น หน้าตาคุ้นๆ นะ เหมือนเคยเดินผ่านมาเหมือนกัน อะคริๆ
7 พฤศจิกายน 2550 01:09 น. - comment id 784116
งดงามในความง่าย ซ่อนความหมายที่ลึกล้น จับใจในบัดดล เพราะภาพคนที่ริมทาง อีกหนึ่งบทกวี เก็บชีวีมาร้อยวาง กลั่นคำเพื่อทำทาง สว่างไสวสู่ใจคน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
