"นิทานขอนไม้" เกลียวคลื่นที่ครืนสาด ปะทะหาดลงซึมทราย ฟองฟ่องแตกฟองฟาย เป็นฝอยฝอยก่อนซาบซึม ทีละระลอกลอก เสียงซู่ซ่าก็อึมครึม ขอนไม้นิ่งเงียบขรึม ก็ละล่องอย่างเลื่อนลอย ฟากฝั่งชเล, หาด คือจุดหมายที่รอคอย ทรายขาวเรียงเม็ดน้อย เป็นหาดทรายสุดสายตา ขอนไม้ลอยตามคลื่น สู่ผืนทรายตรงพู้นหน้า หวังไว้จะไขว่คว้า จะลอยถึงซึ่งฝั่งนี้ ลอยทีละลูกคลื่น ก็ผ่านคลื่นอยู่หลายที ความหวังแม้ไม่มี แต่หาดทราย อยู่ไม่ไกล ขอนไม้ที่ล่องลอย หวังรอคอยถึงฝั่งชัย สัมผัสกับทรายใส และฟายฟ่องของคลื่นชเล เพียงวาอีกใกล้วา กระแสน้ำก็หันเห เพียงคืบแล้ว รวนเร คลื่นกลับซัดไปห่างไกล ขอนไม้สะอึกอื้น และร่ำไห้อย่างอาลัย อีกนิดแล้วฝั่งชัย อาจจะล่องจะลอยถึง ช่างมัน ไม่เป็นไร อีกไม่ไกล อีกฝั่งนึง เดี๋ยวคลื่นก็พาถึง ซึ่งฝั่งหน้าอีกคราเอง ................................. ................................. ................................. ................................. ขอนไม้ไม่ถึงฝั่ง ยังลอยล่องอยู่วังเวง ตนเองไม่ช่วยเอง แล้วจะให้ใครช่วยตน.
แดนไกล ไลบีเรีย 25 ต.ค. 2550 21:47 น. - ID 108866 
1522
2
0
25 ตุลาคม 2550 22:53 น. - comment id 777419
สวัสดีค่ะ มาฟังนิทานก่อนนอนค่ะ เยี่อม
ตนเป็นที่พึ่งของตนค่ะ
25 ตุลาคม 2550 23:01 น. - comment id 777427
ขอนไม้ช่วยตัวเองไม่ได้น่ะเด็กน้อย อะคริ
26 ตุลาคม 2550 09:16 น. - comment id 777694
ยอดเยี่ยมครับ...
26 ตุลาคม 2550 14:56 น. - comment id 777903
30 พฤศจิกายน 2550 17:18 น. - comment id 795085
ถ้าเกิดเป็นขอนไม้จะทำไงดี โอ๊ะ.....คิดหนัก..จะช่วยตัวเองอย่างไรเน้ออออออ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
