สัญญา...

ภู ภัทรชนน

(กาพย์ยานี)
ไออุ่นอันโลกอาบ       มณีภาพมโนถนอม
เสพสรรพทรัพย์ออม  ล้อมอินทรีย์ฉวีวรรณ
เชิดช่วงทั้งปวงปลุก    เน้นสนุกสุขสืบสรรค์
เจนจัดกระหวัดพลัน  จรดโลกโฉลกราย
จับไฟกลายเป็นน้ำ    สั่งมืดค่ำฉ่ำเฉิดฉาย
พริบดาวดินพราวพราย  งามเมืองส่ายร่ายรำรอ
ครึกครื้นกลืนอายุ      เก็บบรรจุลุโลกขอ
ภูมิรู้เชิดชูคอ             ควะโลกคว้างหว่างใจคม
ขูดยุคทุกข์หยาบย้อม  เสื้อโลกล้อมพร้อมผิวสม
หมุดหลักปักโลกชม    บัญชรเชิดเปิดสัญญา
พริบตาตระการแก้ว   พบโลกแล้วแสวงหา
คลั่งไคล้อยู่ไปมา       มโนเนื่องเพริศเฟื่องฟู
ลุ่มหลงโลกดงดิบ       ซ่านกระซิบทิพย์สองหู
เก่งกาจวาดหวังชู      หลากหลุมรู้เล่ห์ผู้แรง
พักหนึ่งซึ้งลาภร้าย    ตวัดกายฤทธิ์ร้ายแฝง
วนเวียนและเปลี่ยนแปลง  แย้งในตัวชั่วตามตน
ต่อตาต่ำตีนแต่ง     ป่ายปีนแย่งแย้งแห่งหน
โลกถีบล้มบีบกล     จนแจ้งเจ็บเหน็บหนีบนาน
ยิ่งยอมก็ยิ่งแย่       ยิ่งหยัดแก้ยิ่งแพ้ผลาญ
หยุดนิ่งพรึบสิ่งพาล  สั่นสังขารโลกร่านลวง
จับไฟไหม้มือกล้า   พสุธาค่าใหญ่หลวง
กี่ภูมิขยุ้มทรวง       ขยี้ย้ำจำใจครอง
เก็บสุขก็ทุกข์เคล้า   ใครเขย่าเหล่าโลกผอง
ขูดโลกส่ำโศกนอง   นิจเนื่องเน่าเนืองนาม
ไอร้อนสะท้อนฐาน   จิตวิญญาณอันล้นหลาม
หนักวางเบาสร่างทราม  งามง่ายง่ายพริบภายใน
หมายเหตุ : พิมพ์ในหนังสือกวีนิพนธ์ 
"เรามีเวลาที่เท่ากัน" โดย ภูวดล  ภูภัทรโยธิน
หน้า 79