แก่นแก้วเกินแก้วแก่น กกกอดแน่นแก่นเนื้อใน ปล้อนปลิ้นดิ้นตรึงใจ จ่อมจิตเวิ้งเหลิงหลงจม กลึงเกลาเคล้ากรรมกรอก ซุกซ่อนซอกย้ำยอกถม ดิ่งลึกผนึกปม ตะปุ่มป้านลานหินทราย เก็บกินสิ้นทุกอย่าง ผาหินขวางขวิดกระจาย ตะไคร่พอกผิวกาย ว่ายเวลาว่องอาการ ขึ้นฝั่งอยากดังเด่น ละเลงเล่นตะลึงลาน โลกกว้างกว่าใดปาน หาญฮึดสู้ชูตัวตน ตึงมาตระมื่นตอบ ด่านใดรอบตะลุยรณ แผกหมู่กู่กรรมกล กร่างกิจกล้าคละเกรอะกรัง เมามึนแย่งยืนหยัด สินสมบัติจัดแจงฝัง ลุ่มหลงโลกโด่งดัง หลอมแก้วแก่นแน่นเนื้อดี แก้วแก่นแกนกำหนด กระไรรสกฎกาลี กร้าวกล้าปฐพี อาเพศแพร่แผ่ดินดอน ไออุ่นอันอ้อมโอบ แรงละโมบโอบใจจร ไฉนเหลือเอื้ออาทร กระอักทุกข์... ยุคหยาบคาย
ภู ภัทรชนน 16 ต.ค. 2550 13:23 น. - ID 108513 
901
3
0
17 ตุลาคม 2550 08:20 น. - comment id 434766
อรุณสวัสดิ์ครับ คุณศรรกรา ผมขอขอบคุณที่เข้ามาชมผลงาน
16 ตุลาคม 2550 13:42 น. - comment id 771961
16 ตุลาคม 2550 16:31 น. - comment id 772018
กระผมขอขอบคุณ คุณ แทนคุณแทนไท ที่เข้ามาชมผลงาน เป็นท่านแรก
17 ตุลาคม 2550 01:55 น. - comment id 772258
พี่ภู... ข้าน้อยขอคารวะค่ะ...เล่นคำได้ยังไงค่ะ เก่งมากๆ ค่ะ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
