โอ้ชีวิตคิดไปน่าใจหาย วิ่งเวียนว่ายวกวนชอบกลหนา เหมือนนักโทษโอดครวญชวนโศกา ไม่อาจฝ่ากำแพงแห่งจิตใจ ความรักความผูกพันอันใคร่หลง ดุจลูกกรงกั้นกางทางสุกใส ความรู้สึกนึกรักยากหักใจ รั้งชนไว้วางวายหลายกัปกัลป์ แดนแห่งเหตุแลผลดลกรรมก่อ สืบสานต่อภพชาติวาดทางฝัน สร้างบาปบุญหมุนวนจนนิรันดร์ สุขโศกศัลย์น่าสมเพชเวทนา พลังการสร้างสรรค์แสนบรรเจิด ล้วนล้ำเลิศศาสตร์ศิลป์สิ้นศึกษา หลงลำพองปองยิ่งใหญ่ในโลกา ด้วยอัตตาพาว่ายวนจนดิ่งจม แดนว่างเปล่าเนานิ่งยากยิ่งผ่าน สุดไพศาลกว้างไกลไม่อาจถม ทางมืดมิดจิตเสรีมิสุขตรม ต้องกรานก้มกราบครูผู้รู้ทาง ดินแดนบริสุทธิ์ผ่องผุดผาด สุดสะอาดอมฤตจิตแผ้วถาง อาสวะละแล้วแน่แน่ววาง แสงสว่างวามวับระยับวาว อันมรรคสู่นฤพานกันดารนัก มากกับดักหลุมพรางวางแหลมหลาว ต้องสุขุมลุ่มลึกตรองตรึกคราว ทุกย่างก้าวมีภัยให้สังวร.....
คีตากะ 3 ต.ค. 2550 14:34 น. - ID 107986 
1040
4
0
3 ตุลาคม 2550 15:44 น. - comment id 764281
3 ตุลาคม 2550 15:52 น. - comment id 764286
ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายคนหลงทาง...อิอิ..
3 ตุลาคม 2550 20:42 น. - comment id 764462
แวะมาเรียนรู้ดินแดนแห่งจิตใจทั้งห้าค่ะ...
4 ตุลาคม 2550 11:11 น. - comment id 764749
ชอบอ่านกลอนแนวนี้มากๆเลยค่ะ...ทำให้ได้ข้อคิดดีๆมาปรับใช้กับตัวเองเยอะเลย...ขอบคุณนะคะที่สร้างสรรค์งานดีๆสม่ำเสมอ
5 ตุลาคม 2550 14:07 น. - comment id 765565
ถ้าเป็นธุรกิจกลอนประเภทนี้นับว่า....ทำ Marketing ยากสุดๆๆ...แม้ใช้ Promotion ลด แลก แจก แถม สุดท้ายน่ากลัวยังคงขาดทุนย่อยยับ.....ทำตลาดไม่ขึ้น...อิอิ...แต่ทำงัยได้ใจรักหน่ะ.....ขอบคุณทุกท่านที่ซู้ดๆๆๆ....เราจะรักกันตลอดไป...ใช่ไหม...ไม่ปล่อยให้รักข้างเดียวเด้อ......อิอิอิ.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
