ข้ามภูผาสู่ป่าพนาสันฑ์ พฤกษาพันธุ์แปลกตาน่าหลงใหล หลงเพลิดเพลินจำเริญตาหรรษาใจ จึ่งหลงไพรเพราะประมาทขาดสังวร คำครูแว่วว่าปล่อยวางทุกอย่างนี้ เจ้าจึงมีทุกอย่างท่านพลางสอน ค้นพระเจ้าในใจให้พบก่อน แล้วพระพรทุกอย่างต่างตามมา ตามรอยเท้าครูบาอาจารย์สั่ง หลุดจากวังเวียนวนพ้นกังขา สู่ธารกว้างราบเรียบเย็นเยียบตา ท้องนภาสดใสลมไหวเย็น เหม่อมองทางข้างหน้าใจกล้าแกร่ง แม้โรยแรงอย่างไรไม่ยากเข็ญ ถึงเหนื่อยล้าน้ำตาพร่ากระเซ็น มอบกายเป็นธรรมทานสานคำครู...
20 กันยายน 2550 14:44 น. - comment id 756791
Hello แวะมาอ่านกลอนเพราะๆน่ะ
20 กันยายน 2550 14:52 น. - comment id 756802
Hi ! How are you ..............อิอิอิ... ภาษไทยยังไม่แข็ง..เล่น english....
20 กันยายน 2550 16:15 น. - comment id 756880
เข้ามาขำ คีตะกะ ค่ารับทราบ...จะปล่อยวางๆ(ให้จิตสั่งกายดูเนอะ)
25 กันยายน 2550 15:30 น. - comment id 759506
สุขสำราญหนึ่งวันเพียงวันนี้ อาจดีกว่าร้อยปีที่โศกศัลย์ รู้แจ้งใจดวงนี้มีหนึ่งวัน อาจดีกว่าโง่งันนับหมื่นปี..... ด้วยความปรารถนาดีจากใจ....แด่เพื่อนร่วมโลก.....ขอสันติจงบังเกิด... จากคนที่รักเธอ.....