ผ่านมาหลายร้อยปีผ่านจนกาลเปลี่ยน หลายชีพเวียนว่ายเกิดตายตั้งหลายหน หลายชีพเกิดซ้ำยังจำจน ช่องว่างคนใยหนอไม่พอดี ผู้ที่รวยล้นพ้นก็จนยาก ผู้ลำบากปากแห้งแล้งมั่งมี ไม่พอกินหนำซ้ำถูกย่ำยี จากคนที่อำนาจเงินเขาเกินเรา คนพอกินกินทีมีสิทธิ์เลือก จะกินเปลือกกินเนื้อเผื่อสิทธิ์เขา คนจนกินแล้วเลือกลองคิดเอา คงเหลือเถ้าไม่เหลือกายให้ได้กิน ช่องเล็กเล็กเหตุใดใยไม่ชิด ใยไม่ติดปิดไปเสียให้สิ้น สายนทีเสมอภาคได้หลั่งริน นภสินธุ์ความเท่าเทียมได้เยี่ยมเยือน
ดาวระดา 3 ก.ย. 2550 14:26 น. - ID 106692 
846
2
0
3 กันยายน 2550 15:44 น. - comment id 748446
ช่องว่าง ระหว่างเรา ต่างกัน ราวฟ้ากับดิน เธอสูง สุดเยี่ยมเมฆิน แต่ฉัน เป็นดิน มิอาจ เทียบเธอ
3 กันยายน 2550 16:08 น. - comment id 748463
อย่าคิดมากเลยน่ะ โลกนี้ก็เป็นแบบนี้แหละ
3 กันยายน 2550 19:26 น. - comment id 748532
เพราะค่าของคนไม่เท่ากันค่ะ เหมือนที่เขาว่านิ้วมือยังไม่เท่ากันดังนั้น เราถึงมีช่องว่างกัน
เข้าใจเลยค่ะ แวะมาเยี่ยมจ้า
3 กันยายน 2550 19:32 น. - comment id 748535
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
