ตามทางเกวียน

ฤทธิ์ ศรีดวง

๑.เพลงกระพรวนจากคอของโคเฒ่า
เกวียนเล่มเก่าล้อกงยังคงหมุน
ชายชราบนเกวียนเปิดประทุน
สูบยาฉุนอ่อนอ่อนอย่างผ่อนคลาย
ล้อเกวียนหมุนอ้อเอียดละเลียดช้า
เคยแล่นฝ่าหลุมขวากมาหลากหลาย      
แลผิวน้ำแผ่พริ้วเป็นริ้วพราย
เพียงต้องสายลมเช้าอันเบาบาง
เกวียนโยกเยก..เนื้อเอ็นเต้นระริก
โยกกระติกน้ำแข็งจนแกว่งคว้าง
ละลายน้ำตาลสดจนรสจาง
บรรทุกฟางเหลืองแก่จนแปล้เกวียน
๒.พลันรถยนต์คันใหญ่ก็ไล่หลัง
บีบแตรดังตบมือกระหือเหี้ยน
อย่าชักช้าเป็นเต่าซิเฒ่าเพี้ยน
โลกมันเปลี่ยนเร็วไปหรือไงลุง..!
แล้วเหยียบคันเร่งแซงสุดแรงเท้า
ทิ้งเขม่าฝุ่นมืดเป็นหมอกฟุ้ง   
ตาเฒ่าปัดมือไกวดังไล่ยุง
เกรงฝุ่นคลุ้งเขม่าจะเข้าตา
  ผ่านเรื่องราวใหญ่น้อยเป็นร้อยเรื่อง
ฟางสีเหลืองยังนิ่งอหิงสา
เพราะมิเคยวิตกเสียงนกกา
การพูดจาต่อคำไม่จำเป็น
๓.สองข้างทางบ้างพร่องเป็นร่องลึก
แกรู้สึกด้วยใจมิใช่เห็น
เพราะรู้ทุกรอยขวากอันยากเย็น
จึงรั้งเส้นสนตะพายหลบได้พ้น
และแล้วภาพแปลกตาก็ปรากฏ
ภาพของรถพลัดลงหล่มถนน
แหละหนุ่มนั่นดูคล้ายละอายตน
นั่งคอยคนช่วยเหลืออยู่ริมทาง
๔.แกร้องยอยอยอ!..จนโคหยุด 
ว่า..ดินทรุดบางที่ก็มีบ้าง
ดินแถวนี้มันอ่อนไปค่อนบาง
เดี๋ยวส่งฟางเสร็จฉันจะช่วยดึง
จะรออยู่ก็ได้หรือไปด้วย
เลยดงกล้วยโน่นไปก็ใกล้ถึง
เพราะน้ำเสียงจริงใจไม่บึ้งตึง
หนุ่มนั้นจึงกล้าขึ้นไปนั่งเคียง
๕.ลุงไม่ขุ่นเคืองหรือกับคำเยาะ ?
แกหัวเราะคำโตมิโต้เถียง
โลกของลุงรู้รอรู้พอเพียง  
อยู่กับเสียงนกน้อยเป็นร้อยพัน   
โลกเธอคงคร่ำเคร่งและเร่งรีบ
อาจถูกบีบจนแกว่งจากแข่งขัน
จนลืมรสสัมผัสแสงตะวัน
และลืมความอัศจรรย์ของใบไม้
เธออาจฝันสวยงามในยามหลับ
เหมือนเหมือนกับผู้คนที่จนไร้
เหมือนคนที่เธอทะยานขับผ่านไป
เพียงทางใครเดินทางย่อมต่างกัน
ถ้าเธอดูรอยร่องทั้งสองฟาก
ใช่เกิดจากล้อเพลาเธอเท่านั้น
มีรอยล้อดาษดื่นเป็นหมื่นพัน
และรอยเท้านักฝันหลายพันรอย
พวกเขาเคยเดินผ่านมานานนัก
หลายคนแพ้กับดักก็จักผล็อย
หลายคนทนแรงดึงก็ถึงดอย
เธอหมายสอยสิ่งใดก็ใจเธอ
๖.กระติกน้ำที่ถือในมือเฒ่า
ที่หนุ่มเย้าหยอกคำว่าป้ำเป๋อ
น้ำแข็งคงสลายดั่งใจเกลอ   
ที่พล่อยเผลอสบประมาทปรามาสไว้   
 ชายหนุ่มรับมาชิมได้ลิ้มหวาน
รสน้ำตาลยังเหลือแม้เจือใส
หนุ่มผู้หลงในโลกศิวิไลซ์
จึงรู้ใจตนเยาว์กว่าเขานัก
 แล้วทอดตามองดอยในแดดเช้า  
บอกโพ้นเขาว่าลูกยังขลุกขลัก
แต่การได้หยุดจ้ำฟังคำทัก    
กลับได้พักพินิจจริตตน
๗.เธอคงหมายมุ่งสู่ยังภูใหญ่
มีดอกไม้แปลกตากว่าป่าฝน
ทั้งหลากหลายพันธุ์นกและวกวน
มีหลายคนตะลอนมานอนค้าง
เป็นจุดหมายที่ผมได้วางแผน
ให้รางวัลตอบแทนตัวเองบ้าง
คนเราต่างกันที่วิถีทาง
จึงเสาะหาบางอย่างที่ต่างกัน
๘.ชายชรายิ้มละไมสูบใบจาก
มองรอยลากล้อเกวียนอันเปลี่ยนผัน
บางรอยหายโดยไร้รูปพรรณ
ซึ่งรอยนั้นมิใช่จะไม่มี
สองมือเขาเข้มคล้ำและดำด้าน
ทำแต่งานจนหมองผมสองสี
มีความสุขอย่างพ่อผู้พอดี
เป็นช่วงที่วิเศษเสมอมา 
เธอวางแผนไปสู่สุดภูเขา
หรือตั้งเป้าไปสูงจนสุดฟ้า
เป็นเป้าหมายที่ไม่ธรรมดา
เป็นคุณค่ากำนัลให้วันวัย
ต่อให้เธอตั้งเป้าสูงเท่าฟ้า
จะต่างคนธรรมดาก็หาไม่
เพราะเป้าหมายของเธอหรือใครใคร
คือ..ความสุข...ใช่ไหมถามใจดู
๙.ชายหนุ่มนิ่งครู่หนึ่งแล้วจึงรับ
น้อมคำนับขอบคุณคนรุ่นปู่
สายลมพัดใบพร้าวมากราวกรู
ต้อนรับผู้มาเยือนจากแดนไกล

เพลงกระพรวนแผ่วพรายจากชายทุ่ง  
ดังกริ๊งกรุ๊งตามโคที่เคลื่อนไหว
ถ้าใครผ่านทางแยกคงแปลกใจ
เพราะดอกไม้ต่างสีได้คลี่บาน
๒๑ กันยายน ๒๕๕๕				
comments powered by Disqus
  • เพียงแพรว

    22 กรกฎาคม 2550 12:58 น. - comment id 728107

    สวัสดีค่ะพี่ชาย วันนี้ว่างแล้วหรอค่ะ ถึงแวะเวียนมาได้  อิอิ
    
    แพรวอ่านไป ติดอยู่คำหนึ่งซึ่งคิดว่าสำคัญด้วยสิค่ะ 
    คำว่ากสิณ มันหมายถึงอะไรหรอค่ะ หมายถึงตรงนี้หรือป่าวค่ะ
    
    คำกสิณ นะหรือ คือเครื่องหมาย
    ฝึกใจกาย มีอิทธิ ปาฏิหาริย์
    ทั้งเหาะเหิน เดินบนน้ำ ตามต้องการ
    ท่านอาจารย์ ส่งมือ ให้ถือดิน
    
    
    ฮิๆ คิดถึงนะคะ บายยยยย 65.gif65.gif65.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    22 กรกฎาคม 2550 12:58 น. - comment id 728108

    ตอนนี้เขียนยากมาก คำซ้ำเยอะมากเช่นกัน พยายามเต็มที่ที่จะใช้ภาษาง่ายๆ แต่ความหมายต้องถูกต้องครบถ้วน คำบาลีใช้เท่าที่จำเป็นเท่านั้น เกรงจะเป็นตำรามากไป เพราะว่าในพุทธประวัติที่เขียนโดยทั่วไป จะกล่าวไว้สั้นๆว่า พระองค์ได้เรียนกับดาบสทั้งสองท่าน แต่ไม่ลงในรายละเอียด พอต้องมาค้นคว้าเอง ทุกครั้งที่ติดขัดหรือไม่รู้ว่าอะไรเกิดก่อนหรือหลัง จะบังเอิญเปิดหนังสือเจอเรื่องนั้นๆทุกครั้งไป โดยไม่ต้องค้นหามาก เพียงเปิดสุ่มๆก็เจอเลย หรือถ้าในหนังสือไม่มี บังเอิญหยิบเทปมาฟังก็จะตรงกับเรื่องที่ต้องการข้อมูลเช่นเดียวกัน เกิดขึ้นบ่อยมากๆ จนรู้สึกว่า พระท่านคงปรารถนาให้เราเขียนจริงๆ....ทำให้มีกำลังใจที่จะทำต่อไป...29.gif14.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    22 กรกฎาคม 2550 13:05 น. - comment id 728113

    น้องเพียงแพรว
    หลวงพ่อบอกว่า กสิณแปลว่า..เครื่องหมาย..หรือ..เพ่ง..ก็ได้ ถ้าจับดินมาดู ก็เรียกว่า ปฐวีกสิณ คือเพ่งดิน หรือเอาดินเป็นเครื่องหมาย
    ขอบคุณนะน้องสาวพี่ ขออนุญาตไปทำงานก่อนแล้วค่ำๆจะแวะมาใหม่... 29.gif.
    
    14.gif
  • พิมญดา

    22 กรกฎาคม 2550 13:32 น. - comment id 728119

    15.gifแง้.....ลืมพิมจังอีคุงพี่ฤทธิ์จายร้าย
    อะล้อเล่น65.gifว่าแต่ว่ามะวานซืนคราย
    เขกหัวพิมแล้วหนีหายไปเยย50.gif
    
    มาต่ออีกตอนที่10แย้ว29.gif
    อ่านแล้วเรียบร้อยเลยคะพิมจัง29.gif
    
    อะกาแฟ59.gifลืมปายถือไว้ตั้งนานคงหายร้อนแระเปงกาแฟเย็นรีบดื่มนะเจ้าคะ11.gif
    
    คิดถึงก็ม่ายด้ายเด๋วสาวๆๆเข้าใจผิด
    ระลึงถึงละกันเจ้าคะเอิ๊กๆๆ20.gif
  • มณีจันทร์

    22 กรกฎาคม 2550 14:07 น. - comment id 728123

    สวัสดีคะอาคุงพี่ฤทธิ์...
    หายหน้าหายตาไปเลยนะคะ..
    นึกว่าลืมน้องๆที่นี่ซะแล้ว...
    15.gif15.gif
  • ปิง

    22 กรกฎาคม 2550 15:24 น. - comment id 728135

    ติดตามอ่านมาตลอดค่ะ .......
    เก่งจังเลย.........
    ดีใจค่ะ ที่มีคนคิดถึงพุทธประวัติ..
    ชื่นชมมาก ๆ อยากให้คนไทยที่นับถือศาสนาพุทธเป็นแบนนี้กันทุกคน ดำเนินชีวิต ยึดหลักธรรมคำสอนของพระองค์
    จะดำรงตนอยู่ได้อย่างสงบและมีสติค่ะ
    
    ชื่นชม ค่ะ ชื่นชม
    .29.gif29.gif16.gif16.gif31.gif31.gif
    
    
    ชื่อน่ารักมาค่ะ13.gif
  • rain..

    22 กรกฎาคม 2550 17:18 น. - comment id 728141

    ..ตอนรับน้อง..เรนก็เคยปฎิบัติ..
     ที่ตรงนั้น..  ว่างเปล่า..
    เป็นความมหัศจรรย์จริงๆด้วยดิคะ..36.gif..
         ...
    เป็นบทกลอนที่มีค่า..ในความรู้สึกที่เรนได้สัมผัส..
         เรนขอเป็นกำลังใจให้เขียนต่อนะคะ..36.gif..
  • มัสลิน

    22 กรกฎาคม 2550 18:37 น. - comment id 728155

    สวัสดีค่ะ.......คุณฤทธิ์
    
             ชื่อ  ฤทธิ์  ศรีดวง กลายเป็นโลโก้ของผู้มุมานะ และมีความอดทนในการเขียนเรื่องราวแห่งพุทธศาสนาไปแล้วสำหรับความรู้สึกของผู้รักการอ่าน....ดีใจจังเลยค่ะ จะกี่ครั้งที่แวะเข้ามาในบ้านกลอนไทย เมื่อเห็นนามปากกานี้คุณตั๊กจะรีบคลิ๊กเข้ามาเพื่ออ่านทุกครั้ง และไม่เคยผิดหวังสักครั้ง  เป็นกำลังใจให้ทำในสิ่งที่หวังไว้ให้สำเร็จนะคะ36.gif
  • แม่ลูกสอง

    22 กรกฎาคม 2550 19:03 น. - comment id 728163

    สวัสดีค่ะเพื่อนๆพี่น้องชาว.thaipoem.ทุกท่าน รบกวนเพื่อนๆทุกท่านขอคำขวัญจากเพื่อนๆ 3 คำขวัญ นะคะ ความยาวแต่ละ คำขวัญไม่เกิน 16 คำ / 1 คำขวัญค่ะ
    
    คำขวัญที่ 1 คำขวัญวันแม่
    คำขวัญที่ 2 คำขวัญวันเข้าพรรษา
    คำขวัญที่ 3 คำขวัญวันภาษาแห่งชาติ 
    
    ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านล่วงหน้าค่ะ36.gif36.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    22 กรกฎาคม 2550 19:32 น. - comment id 728177

    น้องพิมจัง
    งานยุ่งมาก เครียดจนหัวจะระเบิด
    แวะไปบ้านน้องพิมแล้วนะจ๊ะ...
    
    14.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    22 กรกฎาคม 2550 19:33 น. - comment id 728178

    มณีจันทร์
    โถหายไปแค่ 2-3 วันเอง ขอบคุณที่แวะมาทักทาย 29.gif14.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    22 กรกฎาคม 2550 19:35 น. - comment id 728179

    ปิง
    ไม่ทราบเลยว่าคุณปิงติดตามอ่านงานอยู่...ดีใจนะครับ..ขอบคุณมากๆเลย..29.gif14.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    22 กรกฎาคม 2550 19:37 น. - comment id 728181

    ain
    ดีใจนะครับที่มีสมาชิกยุคแรกๆ เข้ามาอ่าน..ขอบคุณมากๆครับ....29.gif14.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    22 กรกฎาคม 2550 19:39 น. - comment id 728183

    มัสลิน
    ว้าว..กลับมาเยี่ยมกันแล้วเหรอครับ งานยุ่งมากใช่ไหม...ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ..ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ครับ...ตั้งใจจริงๆว่าจะทำให้จบ จากนั้นคงโบกมือลาบ้านกลอนเสียที...29.gif14.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    22 กรกฎาคม 2550 19:41 น. - comment id 728186

    แม่ลูกสอง
    ผมแต่งคำขวัญไม่เก่งครับ...ขอโทษด้วย 29.gif14.gif
  • พิมจังเจ้าคะ

    22 กรกฎาคม 2550 19:45 น. - comment id 728187

    31.gifงั้นพิมจังภาวนาสาธุอย่าให้พี่คุงฤทธิ์
    ห้ามเขียนจบถ้าคิดจาไปจากบ้านกลอน
    คิดจาทิ้งเค้าหรอ
    15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif
    เอาสิถ้าไม่เปลี่ยนคำพูดร้องไม่หยุดจริงด้วย
    15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif10.gif10.gifนะนะ..พลีสสส10.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    22 กรกฎาคม 2550 20:01 น. - comment id 728190

    น้องพิม
    อีกนาน..ไม่ต่ำกว่า 1 ปี หรอกไม่ต้องห่วง 29.gif14.gif
  • 22 กรกฎาคม 2550 21:41 น. - comment id 728213

    mvc194hp3.JPG
    
    
    ดีจัง แต่งได้ยาวเหยียดเลยพระอาจารย์ฤทธิ์
    
    11.gif
  • โอ้ละหนอ

    23 กรกฎาคม 2550 07:08 น. - comment id 728298

    เป็นน้องใหม่ในบ้านกลอนเดือนนี้เอง อ่านพุทธประวัติของคุณแล้ว ประทับใจมาก.......
    เลยขออนุญาตเก็บทุกบทไว้ในบทกลอนที่ชอบของตัวเองเพื่อเอาไว้อ่าน คนอะไรเก่งจังเลย จะติดตามตอนต่อๆ ๆๆๆๆ ไปนะคะ
  • white rose (ไม่ได้ล๊อคอิน)

    23 กรกฎาคม 2550 08:11 น. - comment id 728327

    แวะมาอ่านค่ะ..ขอโทษค่ะที่มาช้า เครื่องคอมพ์รวนอีกแล้ว..10.gif
  • ศรรกรา

    23 กรกฎาคม 2550 10:06 น. - comment id 728409

    18051.gifพี่ริด  สีดวง....เอิ้กกกกกกส์
          พี่ชายจ๋า....พุทธประวัติของคุงพี่จะยาวประมาณ
    เพชรพระอุมาป่าวคะ   มีกี่ตอนง่ะ  จ๋งจั๋ยอ่าน
    จบ  น้องศรรกราคงต้องขอลงบวชสักหนึ่งพรรษา
    อิอิ........เริ่มกระจ่างแจ้งเห็นธรรมขึ้นเยอะเยย...
    
     (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)    
    
    screenhunter_03jun.1808.33.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    23 กรกฎาคม 2550 21:14 น. - comment id 728699

    ป.ปลา
    ตอนนี้ยาวและน่าเบื่อ ที่จริงต้องการปูพื้นเรื่องฌานสี่ และกสิณเท่านั้น เพราะต่อไปจะต้องพบมาก...29.gif14.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    23 กรกฎาคม 2550 21:15 น. - comment id 728700

    โอ้ละหนอ
    ขอบคุณมากครับที่ชื่นชม อนุญาตให้เก็บไว้ได้ครับ..ดีใจครับหากงานที่ทำจะมีประโยชน์บ้าง   29.gif14.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    23 กรกฎาคม 2550 21:16 น. - comment id 728701

    หวัดดีครับกุหลาบขาว ขอบคุณมากครับ..29.gif14.gif
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    23 กรกฎาคม 2550 21:18 น. - comment id 728704

    หนูศรรก
    เรื่องตอนนี้อาจจะน่าเบื่อไปนิด...เพราะการแค่ปูพื้นเท่านั้น หลังจาตรัสรู้เป็นต้นไป..คงเป็นการผจญภัย ที่มีสีสัน สนุกสนาน....29.gif14.gif
  • มนต์กวี

    24 กรกฎาคม 2550 09:55 น. - comment id 728922

    พุทธประวัติตอนสิบเอ็ดพึ่งผ่านไป
    พลาดได้ไงด้วยศรัทธาตามมาอ่าน
    มนต์กวีคลั่งไคล้ในผลงาน
    ร่วมสืบสานพุทธธรรมนำชาติไทย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน