เมื่อล่องลอยจึงลอยล่องในห้องจิต สมองคิดจิตก็เหม่อก็เพ้อฝัน ถึงเรื่องราวในอดีตหลายร้อยพัน ทั้งผูกพันธ์ แตกร้าว เคล้าน้ำตา จิตสับสนฟุ้งซ่านผ่านวันเหงา มีแต่เศร้าและเศร้าเฝ้าถามหา มัวพะวงลุ่มหลงกาลเวลา ไม่พบพาความสุขใจเหมือนใครเลย
12 กรกฎาคม 2550 16:36 น. - comment id 723773
บางทีจันทร์ก็เป็นคะ คิดไปต่างๆนาแล้วก็ร้องไห้ได้ด้วยนะ อตีดคือครูคะ สวัสดีคะ จันทร์ได้ที่ 1 ป่าว
12 กรกฎาคม 2550 16:47 น. - comment id 723781
เคยเป็นค่ะ ปล่อยใจล่องลอยไปเรื่อย ไม่มีประโยชน์อะไรเลยเมื่อเราก็อยู่ที่เดิม...เรียกใจกลับมาอยู่กับตัวดีแล้วค่ะ
12 กรกฎาคม 2550 19:37 น. - comment id 723856
สู้ๆนะค่ะ ตัวอ้วน
12 กรกฎาคม 2550 20:24 น. - comment id 723889
ตอนนี้ล่อลลอยไม่ได้ค่ะ กินข้าวเย็นเยอะเกิน แมทักทายค่ะ