ยามที่เจ็บฉันนึกถึงอกที่อุ่น เปี่ยมการุณจากหัวใจคนเป็นแม่ เมื่อหกล้มฉันคิดถึงสองมือแท้ คอยเผื่อแผ่ ฉุดฉันลุก อย่างห่วงใย ยามหิวโหยก็นึกถึงข้าวหอมกรุ่น นุ่มละมุนที่คอยป้อนจากมือขาว ยามประสพ พบกับเหต เป็นเรื่องราว ในทุกคราวเคยมีแม่คอยป้องกัน และทุกวัน ฉันเติบโต มาบัดนี้ เป็นคนดี เป็นเยี่ยงอย่างจากใครเล่า ถ้ามิใช่ คนขึ้นชื่อ ว่าแม่เรา ชั่วนานเนาว์จะไม่ลืมพระคุณเลย...
5 กรกฎาคม 2550 20:28 น. - comment id 591323
ขอกราบแทบเท้าแม่ด้วยคนครับ
5 กรกฎาคม 2550 20:10 น. - comment id 592652
สวัสดีค่ะอารีณา ขอเก็บกลอนนี้ไว้ในใจละกัน เพราะและมีความหายสุด สุด อยากบอกว่ารักแม่เช่นกันคะ
5 กรกฎาคม 2550 21:01 น. - comment id 720319
คิดถึงแม่อ่ะ แต่ไม่อยากโทรไปกวน( กลัวโดนบ่นอีก) แต่ก็รักแม่มากนะคะ
5 กรกฎาคม 2550 21:19 น. - comment id 720328
ผู้หญิงมือสอง *** เทพระวี *** เพียงแพรว *** ดีใจค่ะ ที่รักแม่กัน ..วันนี้คิดถึงแม่จัง
6 กรกฎาคม 2550 09:29 น. - comment id 720608
รักของแม่เป็นรักแท้ แม่รักฉัน ทุกคืนวัน ฉันจำได้ ไม่แปรผัน ฉันร้อนรุ่ม มีปัญหา สารพัน ฉันจะฝันถึงอกอุ่น เพื่อพักพิง... ...................................... ดอกไม้ของแม่นะจ๊ะ
12 กรกฎาคม 2550 10:28 น. - comment id 723434
อ่านแล้วรักแม่ขึ้นเยอะ ขอบใจนะจ้า