หากฉันเป็นเช่นนกที่ผกผิน จะโบยบินเรื่อยไปตามใจฝัน มองวิหคเหินฟ้ายามสายัณห์ ลมเหมันต์ผ่านพ้นยังวนคิด คืนและวันนั้นเปลี่ยนเวียนวนเรื่อย มิชาเฉื่อยเหมือนใจข้องไหวติด ยังวกมาหาความเคยเชยชิด เพ่งพินิจหวนหาอารมณ์เดิม อีกความฝันวันหน้ามาไม่ถึง มักคำนึงถึงอยู่พรั่งพรูเพิ่ม ยากจะหักห้ามจิตคิดแต่งเติม เหมือนส่งเสริมความคิดพินิจดู ยิ่งยามไปไกลจากพรากฐานถิ่น ใจถวิลหวนหาเวียนมาสู่ จะลุกนั่งยืนเดินประเมินรู้ ใจยังกู่ก้องเรียกเพรียกวันวาน จะขีดขั้นปัจจุบันให้มันอยู่ ต้องต่อสู้กับตนบนทางผ่าน อารมณ์เก่าเคล้าใหม่ในดวงมาน เฝ้าฟุ้งซ่านเรื่อยไปไม่มั่นคง ศึกภายนอกบอกได้ไม่หนักเท่า ศึกภายในใจเราเฝ้าลุ่มหลง มิรู้เป็นข้าศึกนึกบรรจง มิวางปลงสักทีนี่หนอคน --------------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๓ มินายน ๒๕๕๐ ขออภัยเจ้าของกระทู้ไม่สามารถที่ไม่สามารถตอบกระทู้ได้ โพสได้อย่างเดียวเด้อ ขอบคุณภาพสวย ๆ จาก http://www.trekkingthai.com/board/Avartar/trekking/pUNdS54H.jpg
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 14 มิ.ย. 2550 05:15 น. - ID 103635 
1170
1
0
14 มิถุนายน 2550 06:25 น. - comment id 710022
เหิรฟ้าาาาาาาาาาาาาา
14 มิถุนายน 2550 06:27 น. - comment id 710024
รูปดื้อค่ะ เอามาแก้ตัวใหม่
14 มิถุนายน 2550 12:53 น. - comment id 710197
เป็นนกได้ก่อดีเนาะ มีอิสระภาพไปไหนมาไหนก้อได้ เพียงอย่าเจอคนเกเรเท่านั้น มิฉะนะเนเจอโดนยิงแน่ๆ
14 มิถุนายน 2550 18:58 น. - comment id 710316
บินด้วยค่ะ
15 มิถุนายน 2550 09:16 น. - comment id 710541
จะบินไปไหนหนออ้ายตัวเล็ก ?
15 มิถุนายน 2550 18:01 น. - comment id 710694
.....ถ้าตัวฉัน ฝันเป็นนก โผผกผัน ข้ามตะวัน ตัดเมฆขาว ที่พราวแสง จะบินไป ไกลสุดหล้า ให้สุดแรง จะเก็บแสง แห่งความหวัง ที่ตั้งใจ .....แล้วบินผ่าน ม่านอธรรม ที่คล้ำหมอง จิตไม่ผ่อง นองใบหน้า น้ำตาไหล ปลอบประโลม ห่มผืนฟ้า ทั่วเมืองไทย ทุกข์กายใจ ให้หมดสิ้น แผ่นดินเรา .....ขอเป็นนก แห่งความสุข มีปีกสวย เอาใจช่วย ชาวสยาม ยามโศกศัลย์ ขอผองเรา ร่วมกันช่วย ด้วยละกัน จะถึงวัน ฝันสีทอง พี่น้องไทย.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
