ทางไร้ทางร้างคนดั้นด้นถึง เหนือคำนึงจึงปราศขาดถิ่นฐาน ว่างจากตนพ้นทางหยั่งประมาณ เกินคาดการณ์ฝันใฝ่จากใจคน เหนือโลกหล้าหาไกลจากใจจิต สุดเพ่งพิศทิศไหนไร้แห่งหน จะว่าใกล้ไม่ไกลจากใจคน จะว่าไกลไกลจนกว่าค้นเจอ แหล่งกำเนิดเกิดถิ่นแห่งวิญญาณ เป็นสถานบ้านเดิมก่อเริ่มเสนอ สรรพชีวามาเกิดสุดเลิศเลอ ชนมองเหม่อเพ้อหาทุกครากาล ค้นหาไปไม่สิ้นสุดยั้งหยุดลง เจตจำนงคงมั่นเพื่อฝันสาน ได้สิ่งใดไม่พอต่อวิญญาณ ด้วยต้องการพานพบสบตัวจริง.....
6 มิถุนายน 2550 19:19 น. - comment id 706422
ไม่อยากไปอยู่ กลัวคะ กลัวจริง ๆ
11 กันยายน 2550 14:59 น. - comment id 752407
อย่ากลัวไปเลยครับ......กล่าวกันว่า..เป็นที่ๆเปี่ยมไปด้วยความรัก ความอบอุ่น ในอ้อมกอดของมหาสมุทรแห่งความรัก...ตัวเราต้องกำจัดความกลัวออกไปได้หมดสิ้นแล้วเท่านั้น.....ดั่งพุทธพจน์ที่ว่า.... หนทางมีอยู่แต่ผู้เดินทางหามีไม่ การกระทำมีอยู่แต่ผู้กระทำหามีไม่ ทุกข์มีอยู่แต่ผู้เสวยทุกข์หามีไม่ นิพพานมีอยู่แต่ผู้เข้านิพพานหามีไม่..... ปฏิเสธความมีตัวมีตนโดยสิ้นเชิง..ความกลัวคือความมีตัวมีตนอันหนึ่ง..ต้องปล่อยวาง....