เธอทวงถาม ความรัก และศักด์ศรี ทั้งทั้งที่ ไม่ซึ้ง ถึงความหมาย ว่าความรัก ที่ว่า ค่ามากมาย ห้วงหัวใจ สุดท้าย ได้อะไร เธอบอกว่า ถ้ารัก ต้องภักดิ์มั่น และผูกพันธ์ กันใกล้ ไม่ไปไหน ชั่วฟ้าดิน สินแสง แห่งอุทัย เป็นขวัญใจ มิ่งมิตร นิจนิรันดร์ เธอลืมสิ้น เสรี ที่เธอวาด ตกเป็นทาส กรงรัก คอยกักกั้น ลืมไปว่า โลกกว้าง ไร้ทางตัน พันธะ พัน คำรัก กักแดนดิน ถามว่ารักหรือไม่ ใช่ฉันรัก ไม่จมปลัก รักแท้ กระแสสินธ์ ถึงรักเธอ ใจโหย ให้โบยบิน จะพังพินค์ กรงรัก ให้หักลง!
1 มิถุนายน 2550 02:34 น. - comment id 704005
ชอบจังเลยค่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองจะอยู่ในกรงเหมือนกันแฮะ
1 มิถุนายน 2550 07:24 น. - comment id 704030
เชื่อไม๊ คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า
1 มิถุนายน 2550 11:41 น. - comment id 704142
กรงทอง กรงไม้ ก็พังยากเหมือนกันนะคะ ว่าไหม