เกิดเป็นคน ดิ้นรน ต้องทนสู้ แม้หดหู่ ชีวิต สักเพียงไหน เพียงแค่ขอ มีกิน วันต่อไป เหนื่อยเพียงใด ไม่ท้อ ขอดิ้นรน แต่...ชีวิต ไม่เป็น เช่นที่หวัง พินาศพัง ดั่งมี มรสุม คลื่นก็ซัด ลมก็แรง แซงเร้ารุม ต่างสุมทุม ปัญหา บรรดามี แล้วได้คิด ลิขิต ชีวิตใหม่ อยู่ยืนได้ เพียงแค่ ทำบัดสี ทั้งโกงกิน ยักยอก แล้วบอกดี เพียงแค่นี้ ก็มี ทรัพย์อุดม ทั้งเงินทอง ชื่อเสียง เรียงมาหา แม้ต่ำช้า ก็ว่า น่าเหมาะสม แค่แสร้งทำ 'เหมือนดี' ให้ชื่นชม ความนิยม ไหลหลาก มากทวี เพียงนั่งคิด ลิขิต ชีวิตใหม่ ช่างสดใส หัวใจ ได้สุขขี ขอปฏิบัติ ได้ตาม มารวิธี เพียงแค่นี้ ก็อยู่ได้ ด้วยอธรรม
19 พฤษภาคม 2550 08:42 น. - comment id 698152
คุณแก้วรัดเกล้าครับ คนที่ทำดีในแต่ละครั้ง บุญกุศลก็จะหลอมรวมลงบนเนื้อของจิตคราหนึ่ง คนที่ทำชั่วในแต่ละครั้ง บาปกรรมก็จะหลอมรวมลงบนเนื้อของจิตอีกคราหนึ่ง เมื่อทำบุญ มีกุศลมากก็จะทำให้ดวงจิตสดใสคุ้นเคยอยู่ในวิถีธรรม ตรงกันข้ามกับคนที่ทำชั่วมามากก็จะหมกมุ่นอยู่ในวิถีแห่งอบายภูมิ เมื่อจิตดับลงจากภพนี้ไปแล้ว ดวงจิตนั้นจะอยู่ในสภาวะที่คล้ายดั่งความฝัน ไม่สามารถควบคุมอะไรได้เลย ดังนั้นจิตจะเคลื่อนคล้อยไปตามวิถีทางที่มันคุ้นเคย พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ว่า ปลูกสิ่งใดได้สิ่งนั้น ถึงแม้ว่าเวลาเราปลูกถั่วเขียวมันจะได้ถั่วงอกก็ตามเถอะ ถ้าเราใจเย็นรอดูอีกสักนิดก็จะเห็นว่ามันเติบใหญ่เป็นต้นถั่วเขียวอยู่ดี อย่างหลงเดินทางผิดนะครับ ถ้าไม่สงสารคนอื่นก็ให้สงสารตัวเอง อย่าเชียวนะ
19 พฤษภาคม 2550 08:46 น. - comment id 698153
เป็นห่วงนะครับ
19 พฤษภาคม 2550 11:06 น. - comment id 698173
เข้าใจเจตนาที่เขียนครับ คุณคงไม่ได้หมายถึงตัวเองหรือคนส่วมมากใช่ไหมครับ?? ปต่คุณคงหมายถึงใครบางคนที่ทำตัวเหมือนกลอนบทนี้ต่างหาก จริงหรือเปล่าครับ?? เป็นกำลังใจให้ครับ
19 พฤษภาคม 2550 12:27 น. - comment id 698185
ประชดชีวิต..ด้วยการเขียน น่ะทำได้นะจ๊ะ แต่อย่าไปทำในชีวิตจริงล่ะ เพราะจะไม่ได้พบกับความสงบสุขแน่นอนเลย...
19 พฤษภาคม 2550 12:59 น. - comment id 698193
อย่าท้อแท้ค่ะ ธรรมมะชนะอธรรมแน่นอน อิอิ
19 พฤษภาคม 2550 20:44 น. - comment id 698338
.......คิดถึงหนังกงจักรลายดอกแก้ว ..ช่อง3...
20 พฤษภาคม 2550 01:25 น. - comment id 698443
สวัสดีค่ะคุณแก้วรัดเกล้า..อ่านอะไรที่เกี่ยวกับเมืองไทย แล้วรู้สึกหดหู่บอกไม่ถูกค่ะ..
21 พฤษภาคม 2550 10:56 น. - comment id 698991
ถึงทำดี ในบางทียังกลัว จนจับใจ