เล่านิทานสาธกเรื่องนกตาย นายมือใหม่เลี้ยงไว้ใช้แข่งขัน คาดหวังไว้เจ้าต้องกวาดถ้วยรางวัล ข้าจะปั้นเจ้าให้เก่งระบือไกล ทุกเช้าค่ำนำตากแดดที่แผดร้อน ไม่อาทรกี่โมงยามทำฝึกฝน คิดว่าฝึกความแข็งแกร่งมีแรงทน ตากแดดฝนไม่เป็นไรจะได้ชิน นกตัวน้อยในกรงพักชักจะแย่ นายไม่แลเหลียวดูอยู่กลางฝน มัวใจเย็นเสวนาในหมู่คน ว่านกตนได้มาใหม่ให้จับตา ฝึกความทนนานเกินไปนายฝึกหัด ชีวิตสัตว์ตัวน้อยคอยไม่ไหว ความหนาวเหน็บเย็นเยือกถึงขั้วใจ ลืมตาตายทิ้งซากไว้ให้นายดู เห็นนกตายผู้เป็นนายใจหายวาบ รู้สึกบาปปนเสียดายใจเศร้าหมอง อดีตนายมือใหม่ยังใคร่ลอง สักวันต้องหานกใหม่มาใส่กรง นายไร้นกเปลี่ยนไปได้แง่คิด ควรยึดติดถ้วยรางวัลแค่นั้นหรือ นกในกรงเปรียบลูกไก่ในกำมือ รางวัลหรือคือสุขใจได้เลี้ยงดู
จุฬาลักษณ์ 9 พ.ค. 2550 21:56 น. - ID 102125 
654
0
0
10 พฤษภาคม 2550 11:25 น. - comment id 693480
คุณพี่ ผู้หญิงเลี้ยงนก ไปเปลี่ยนนามปากกาตอนไหนเนี่ย ไม่บอกข่าวคราวเลย หายเงียบไปเลยด้วย ผมก็เพิ่งมา ไม่ทักอีกแหนะ แฮ่ม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
