คืนเดือนแรมแต้มทาท้องฟ้าดำ เสียงฝนพรำฉ่ำชื่นระรื่นไหล บ้างถี่เร็วเร่งเร้ายวนเย้าใจ บ้างร่ำไรไห้ครวญชวนโศกา ดึกสงัดชัดถ้อยหยาดร้อยเรียง นอนฟังเสียงสายฝนหล่นเวหา ตกกระทบกลบดังบนหลังคา ทั่วดินฟ้าบ่าจมพรมพิรุณ หยดน้ำใสไหลเย็นกระเซ็นซ่าน ก่อประสานธารทอต่อเนื่องหนุน เคยร้อนแล้งแห่งใดไหลเจือจุน กาลเวียนหมุนพิรุณมาบุปผาบาน ผ่านทิวาราตรีกี่นิทรา จะโหยหาอาลัยไร้แก่นสาร มีสุขเศร้าเคล้าคละประสบการณ์ ดั่งฤดูกาลผ่านเวียนมีเปลี่ยนแปลง
คีตากะ 2 พ.ค. 2550 18:39 น. - ID 101825 
1215
3
0
3 พฤษภาคม 2550 15:41 น. - comment id 691005
ชอบนั่งเหงา..เวลาฝนตกพรำๆค่ะ...
3 พฤษภาคม 2550 17:31 น. - comment id 691087
อดทนเวลาที่ฝนพรำ....อย่างน้อยก้ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง....อดทนเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ.....
11 กันยายน 2550 16:22 น. - comment id 752457
น่ารักจัง....นั่งเหงาด้วยคน.......อะไรจะโรแมนติคขนาดนี้.....อิอิอิ.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
