กาลครั้งหนึ่ง.. หัวใจซึ่งซึ้งกับหนึ่งฝัน พร้อมวัยในวันอันดื้อรั้น มันแหกเส้นกั้นสู่เวิ้งฟ้า ด้วยเชื่อว่าฝันมันไร้ขอบ จึงฝ่าผิดชอบสู่แสงกล้า แสงตะวันอันสว่างที่พร่างตา คือแสงศรัทธาทายท้าชีวิต กาลครั้งนั้น.. ในโลกแห่งฝันมันแสนวิจิตร ความฝันผันผลิอิทธิฤทธิ์ ไร้กรอบยึดติดไร้ทิศทาง นกน้อยโผฉีกกางปีกบิน เทจินต์วิญญาณผ่านฟ้ากว้าง เวิ้งฟ้าไร้เส้นคือเส้นทาง กล้ากร้าวก้าวย่างอย่างแกร่งกล้า โรงละคอน แห่งฝันมันบรรเจิด อุดมการณ์ ก่อเกิดแสงเจิดจ้า เป็นเด็กดื้อ ซื่อสัตย์ในศรัทธา ทายท้า ค่านิยมที่บ่มเพาะ แต่กาลครั้งนี้.. ฉันเป็นเด็กดีที่ใจเสาะ ตัวฉันวันเก่าคงฝันหัวเราะ ยิ้มเยาะตัวฉันในวันนี้
7 กุมภาพันธ์ 2545 21:57 น. - comment id 34240
ความหมายดีมาก คนที่ดีพร้อมสำเร็จรูปคงไม่มีหรอกในชีวิตจริง ก็คนเราไม่ได้เก่งกล้าเหมือนพระเอกในหนังนี่เนอะ
8 กุมภาพันธ์ 2545 08:29 น. - comment id 34290
ยิ่งโตยิ่งมีกรอบ เราถูกตีกรอบกันตั้งแต่อนุบาล คนที่คิดและกล้าก้าวออกมานอกกรอบ นั้นพบอยู่สองอย่าง เกิด กับ ดับ แต่ไม่ว่าจะเจออะไร เขาก็ล่วงพ้นกรอบที่ตีรอบชีวิตเขาแล้ว
12 กุมภาพันธ์ 2545 11:54 น. - comment id 35062
เด็กดีที่ใจเสาะ ทำไมถึงต้องเป็นเช่นนั้นล่ะคะ
12 กุมภาพันธ์ 2545 12:25 น. - comment id 35069
ก็เมื่อก่อนตอนเป็นละอ่อน มีผู้ใหญ่ช่วยสอนแนวทางให้ เราก็เป็นเด็กไม่อยากฟังใคร จึ่งได้แหกกฏไปตามใจตัวเอง แต่เมื่อเติบโตมาถึงวันนี้ ที่เคยคิดไว้ว่าตัวเราเก่ง กลับหวาดหวั่นและกลัวเกรง เมื่อต้องกุมชะตาตัวเองไว้ในมือ (เด็กและผู้ใหญ่ความคิดอ่านจะต่างกัน
12 กุมภาพันธ์ 2545 14:23 น. - comment id 35084
เด็กดีที่ใจเสาะเหรอครับเสี้ยว... ก็ไม่ต่างกับการที่เราจินตนาการอะไรไว้ ไว้อย่างหนึ่ง.. รอคอยที่จะเห็นรูปธรรมจากมัน แต่สุดท้าย ไม่เคยได้เห็น..เพราะไม่เคยได้เริ่ม ที่ไม่เริ่มเพราะไม่กล้า(ใจเสาะ) แต่ในอีกมุมของคนที่มองจากคนทั่วไป(กระแส) มันคือ..
12 กุมภาพันธ์ 2545 14:25 น. - comment id 35085
..คือวิถีที่ถูกต้อง และต้องปฏิบัติ ผมไม่สวนกระแส (ผมเป็นเด็กดี)
13 กุมภาพันธ์ 2545 01:25 น. - comment id 35207
เป็นเด็ก ที่โตตามวัยไงคะ..ตามครรลองที่ควร
10 ตุลาคม 2546 18:09 น. - comment id 145048
......ไม่ว่าใครก้อต้องเป็น เด็ก และต่างก้อวาดฝันเอาไว้อย่างงดงาม // ไม่ได้เข้ามาอ่านกลอนของพี่ตะวันนานแล้ว ยังเพราะทั้งอักษรและเนื้อหาเหมือนเดิมเลยนะคะ
15 มกราคม 2548 15:15 น. - comment id 145879
Two years have past by now. I understand your words more, maybe because I have grown up a bit. And then, I found that your words are true.