ครูหรือคือเรือจ้าง

นันท์คนเขียนโคลงกลอน

เปรียบครูเช่นเรือจ้าง       นาวา
สอนสั่งข้ามอวิชา                     ป่ากว้าง
แม้อยู่ในพนา                         หุบเขา
บังฟันฝ่าเพื่อสร้าง                   ศิษย์รู้วิทยา
     มารดาทวิเอื้อ                     อาทร
ค่อยบ่นพร่ำสั่งสอน                  ลูกแก้ว
ดั่งสมเด็จพระชินวร                 บรมครูเราแฮ
นำเหล่าศิษย์หลุดแล้ว              กิเลสร้ายปราชัย
     ดั่งแสงไฟเจิดจ้า                 นำทาง
มืดดำอันอำพราง                      ชั่วร้าย
มุมมืดพลันสว่าง                        ปลอดโปร่ง
อบอุ่นยามทุกข์คล้าย                  รุมเร้าเบียดเบียน
     บำเพ็ญเพียรแม้หนักร้อย     ัพันทวี
หน้าที่ยมิหน่ายหนี                     ลาร้าง
ทุกข์ร้อนป่วยราวี                       บ่หยุดสอนเฮย
เพราะมุ่งสอนเคียงข้าง               เด็กน้อยยไรเดียงสา
     ขอพระมาคุ้มเกล้า                 เกศา
ศัตรูหรือภยา                             พ่ายแพ้
อีกตำแหน่งยศฐา                       ปรากฎเกียรตินา
ผู้คนสรรเสริญแม้                       เทพไท้ก็อวยพรฯ