แผ่นกระดาษพาดแอ่นบนแผ่นไม้ วาดลวดลายสายเส้นเป็นเขตขัณฑ์ รวมเรื่องราวใหญ่น้อยไว้ร้อยพัน เพียงสำคัญขานตำนานผ่านแผ่นเดียว หากลองย้อนมองหมู่มวลมนุษย์ เปรียบประดุจสิ่งใดลองแลเหลียว จักรวาลไพศาลกว้างจริงเจียว ละแหล่นเลี้ยวเรียวทางอย่างยืนยง มนุษย์เรามัวลุ่มหลงทะนงนัก จงประจักษ์ว่าสิ่งรู้เพียงเศษผง อย่าเทียมเทียบจักรวาลที่ธำรง เจียมตนลงคงเทียบ เ พี ย ง ธุ ลี
24 พฤษภาคม 2544 13:46 น. - comment id 2584
อืมมมมมม์ ชอบครับ .... ชอบวรรค "เจียมตนลงคงเทียบ เ พี ย ง ธุ ลี" นี้จังเลยครับ
25 พฤษภาคม 2544 15:15 น. - comment id 2656
เพราะมากๆเลยค่ะ.....
25 พฤษภาคม 2544 21:03 น. - comment id 2660
ขอบคุณมากค่ะ
26 พฤษภาคม 2544 03:46 น. - comment id 2668
เจียมตัวแน่แต่มีสิทธิ์คิดกว้างไกล ไม่ยิ่งใหญ่แต่ใจแกร่งแรงเกินคาด