...ตราบใดนำทะเลไม่เหือดหาย มึงมีกูไว้ไม่จน! กระแสคนหลั่งไหลบูชา ราชันย์ทะเลใต้ผู้ยิ่งใหญ่ องค์รามเทพขนานนามเกรียงไกร บรรลุได้วิชา จตุคาม รวบรวมแว่นแคว้นศรีวิชัย แผ่อำนาจยิ่งใหญ่ให้เกรงขาม ตามพรลิงค์ทูลถวายพระนาม พังพกาฬตามพระบารมีที่บำเพ็ญ สำเร็จเป็นพระโพธิสัตว์ ทุกข์ใดร้อนใดย่อมเห็น ประทานพรให้ปักษ์ใต้ร่มเย็น และก็เป็นเช่นนี้สืบมา... มาวันนี้เกิดกระไรเล่านี้ ประชาชีต่างลุกขึ้นมาตามหา มันบอกว่าจะเอา " กู " ไปบูชา โก่งราคาผิดประสงค์คนจัดทำ บ้างไปปลอมไปย้อมสารพัด หลอกว่าจัดสร้างมาช่างน่าขำ ร้ายสุดร้าย เหยียบกันตาย ช่างระยำ สองศพช้ำแหลกเหลวลงกลางดิน ยังมิทันน้ำทะเลจะเหือดหาย คนไทยคงฆ่ากันตายจนหมดสิ้น สองมือคว้า สองขาเหยียบ กันระวิง จะอีกสักกี่ชีวินต้องล้มตาย บูชากูไม่ต้องมีสร้อยห้อยเหรียญ มิต้องเวียนไปแก่งแย่งขวนขวาย แค่บูชากูจากใจและกาย เพียงรูปกูหนึ่งใบ...มึงมีกูไว้ไม่จน เรียงร้อยทุกตัวอักษรด้วยจิตคารวะ
27 เมษายน 2550 03:22 น. - comment id 688195
กรณีขององค์จตุคาม เป็นกรณีที่น่าศึกษามากครับ
27 เมษายน 2550 11:30 น. - comment id 688267
กูเห็นด้วย!!! เอ๊ย ผมเห็นด้วยครับ.... .....เรามองเห็นอะไรเพียงแค่"เปลือก" .......เราบูชา องค์จตุคาม ที่ความดีของท่านที่รักษาบ้านเมือง หรือ บูชาเพราะเชื่อว่าท่านจะทำให้รวย ....คนนับแสนไปงานศพขุนพันธ์ เพราะคารวะในความดีที่ท่านทำต่อแผ่นดิน หรือ เพราะจะเอาเหรียญของท่านไปบูชา..... .....เราควรบูชาอะไร?.........