สูงสุดนั้นหันหาคืนสามัญ ดุจตะวันอันสูงจรูงแสง เจิดจำรัสประภัสสรหาอ่อนแรง กำเนิดแหล่งแห่งพลังกำลังงาน ธรรมดาไร้มารยาจึงสามัญ ดั่งทารกน้อยอันพิศุทธิ์ศานต์ ไร้เดียงสาตาใสใจเบิกบาน เป็นรากฐานวานวงศ์เผ่าพงศ์พันธุ์ ปกติไร้ตำหนิที่สามัญ ใช่เสกสรรมั่นหมายหลงในฝัน สงบเงียบเปรียบน้ำก้นลำธาร แม้เนิ่นนานกาลผ่านมิผันแปร ความว่างเปล่าเล่าหนาคือสามัญ ปราศเขตขัณฑ์อันจำกัดขัดกระแส ราวจักรวาลไพศาลอนันต์แล ยังประโยชน์โปรดแผ่แก่หมู่ดาว...
คีตากะ 18 เม.ย. 2550 16:59 น. - ID 101258 
1602
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
