ถึงไม้อ่อน ตอนดัด อาจหักได้ เถาวัลย์สาย มากใช้ ขาดสะบัน อันหินแกร่ง ทุบแรง ก็แตกพลัน ไม้ค้ำยัน ยันเกิน ก็พังครืน อันคนเรา ตึงไป ก็ใช่ที ถึงจะดี แต่ต้อง มาทนฟื้น ทั้งตึงหย่อน รองรับ สลับยืน ก็รู้ตื่น รู้แจ้ง ได้เช่นคำ จงตึงหย่อน ผ่อนตาม ธรรมชาติ บรรจงวาด เส้นทาง ที่เหยียบย่ำ ทางสายกลาง พุทธองค์ ทรงกระทำ สอนให้จำ อย่าตึงเกิน และหย่อนไป ความพอเพียง เปรียบได้ ดั่งเช่นนี้ แค่พอมี พอกิน เป็นหมายให้ ใช่มีมาก จนล้น คนอะไร และไม่ใช่ ไม่มี เลยสักแดง ทางสายกลาง คือทาง ความพอเพียง ที่ร้อยเรียง แต่งไว้ เป็นเรื่องแฝง ในหลวงเจ้า ทรงนำ ตรัสแสดง ให้รู้แจ้ง แห่งสยาม งามบุรี จงพอเพียง กันเถอะ พี่น้องไทย ทางสายกลาง มีให้ เดินทุกที่ ไม่ต้องตึง ไม่ต้องหย่อน แค่พอดี แค่เท่านี้ ก็สุข ทั่วอาณา...
เจรนัย 22 มี.ค. 2550 23:56 น. - ID 100231 
4024
1
0
23 มีนาคม 2550 09:04 น. - comment id 675271
ใช้ชีวิตที่พอเพียง พออยู่พอกินก็มีความสุขแล้ว
23 มีนาคม 2550 21:24 น. - comment id 675747
เดินสายกลางบางวันค่ะ อิอิ
27 มีนาคม 2550 23:36 น. - comment id 677251
ขอบคุณนะคะที่มอบกลอนดีๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
