เหม่อมองดูท้องฟ้าสีฟ้าใส ก็เห็นความเป็นไปในโลกฝัน เห็นมวลเมฆลอยล่องเป็นฟองควัน ขณะแสงแห่งตาวันส่องพื้นพราย สีสันของป่าดงคงสีสัน หลากหลายพันธุ์พืชสัตว์ต่างหลากหลาย เริงรายตามวิถีที่เริงราย โลกอุดมมากมายในโลกอุดม ขณะฟ้ายามราตรีก็พราวพร่าง สุกสว่างดาวใสให้สุขสม เมฆสีเทาเคลื่อนคล้อยลอยแรงลม พระจันทร์ยังน่าชวนชมอยู่ทุกครา สรรพสิ่งปลีกตัวจากเคลื่อนไหว หลับใหลในภวังค์ห้อมเวหา คงยังมีเพียงแสงแห่งดารา ที่ยังคอยชโลมฟ้าชโลมดิน น้ำในธารธารน้ำยังมีน้ำ ยังชื่นฉ่ำฉ่ำจิตใจไม่รู้สิ้น ยังคงหมั่นปันน้ำมาร่ำริน ให้ทุกสรรพชีวินไม่สิ้นใจ โอ้ท้องฟ้ายังกว้างกว่าที่ฝัน โอ้ตาวันยังคงพร่างสว่างไสว สิ่งที่ข้าได้รู้เห็นความเป็นไป โปรดบอกข้าได้ไหม...โลกใดจะมี
แดนไกล ไลบีเรีย 22 มี.ค. 2550 15:14 น. - ID 100212 
1417
2
0
22 มีนาคม 2550 16:04 น. - comment id 675002
งดงามและไพเราะ จังเลยครับผม
22 มีนาคม 2550 16:23 น. - comment id 675012
มาชื่มชมผลงานค่ะน้องแดนไกล..เพราะมากค่ะ..
22 มีนาคม 2550 17:13 น. - comment id 675034
มีท้องฟ้า มีผืนป่า มีผืนดิน ที่อยู่กิน ถิ่นแดน แสนอุดม ประเทศไทย ก็เข้าข่าย ที่เหมาะสม ได้ชื่นชม ทุกวัน เบิกบานใจ
22 มีนาคม 2550 18:01 น. - comment id 675056
...ให้ทุกสรรพชีวินไม่สิ้นใจ... ชอบจังค่ะ สรรพชีวินไม่สิ้นใจ ไม่ใช่กลัวตาย แต่กลัวการพลัดพรากตะหาก
22 มีนาคม 2550 21:23 น. - comment id 675091
สวัสดีครับ น้องกูซ่า โลกใดจะมี ก็โลกนี้ไงครับ
3 เมษายน 2550 08:50 น. - comment id 679502
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
