สวรรค์ใดในพ่างพื้น แดนไทย เราฤา กระบี่เป็นแดนใน ถิ่นนั้น เขาตระหง่านธารใส เกาะกว่า ร้อยนา ปาล์มป่าปลูกผลคั้น ก่อน้ำมันกิน ดำทะเลว่ายดิ้น ดูปลา ใสส่องมองแปลกตา เผ่าน้ำ พยูนหอยเต่าปะกา รังกิ่ง ชมเที่ยวสุขสมล้ำ อยู่ใต้ดามัน เกาะพีพีแห่งนี้ ชวนฝัน ไปเที่ยวรอนแรมกัน ค่ำค้าง ผัวเมียคู่เคียงขวัญ รักชื่น เป็นส่วนตัวใครบ้าง ตื่นแล้วลืมลง ชาวเมืองกระบี่นี้ ใจตรง คำมั่นผูกพันลง แน่นแท้ ศีลธรรมยั่งยืนยง บุญเปี่ยม ใดชั่วเขาเรียนแก้ ข่มห้ามเป็นธรรม