ฟ้าเริ่มมืดด้วยเมฆามานั่นแล้ว คงไม่แคล้วฝนหลั่งรินสู่ดินผืน ฟังสิฟัง เสียงสะอื้นดังครืนๆ ปลุกความเศร้า..ให้เจ้าตื่น..จากนิทรา จงมาร่วมบรรเลงร้องเพลงโศก ความวิโยคจักรวมไว้ไปกับฟ้า แต่ละหยดของเม็ดฝนที่หยาดมา แต่ละสายของน้ำตาจะปะกัน เถิดคร่ำครวญให้สาแก่ใจเถิด ทุกข์บังเกิด อย่าเก็บไว้ให้อัดอั้น เถิดวันนี้เศร้ากับฟ้าไปสักวัน เมื่อจบสิ้น...ใจดวงนั้น...เหมือนฝันไป แลเมื่อฟ้าผ่านฝนคนผ่านช้ำ แสงสว่างจะโน้มนำความแจ่มใส ฝนที่ริน...ชะล้างสิ้นทั้งดวงใจ หลังฟ้าใส ใจกระจ่าง สว่างมน