สุสานสีน้ำฟ้า
ค่ำคืนนี้ฟ้าแพรวพราวดาวกระจ่าง
ช่างอ้างว้างคว้างเคว้งกับเงาตน
มองดูดาวล้อมเดือนน้ำตาหล่น
คิดถึงคนที่เคยเคียงเรียงข้างกาย
ค่ำคืนนี้ลมพัดเย็นเพ็ญนภา
ช่างเหว่ว้าดาราจรเจ้ารอนหาย
มองข้างซ้ายร้ายแม้เงาเจ้าเคียงกาย
ช่างละอายใจตนข่มน้ำตา
ยังจำได้ค่ำคืนเราเคียงคู่
นั่งมองดูเดือนดาวพราวนภา
แต่วันนี้เธอห่างไกลใจอ่อนล้า
หลั่งน้ำตาสะอื้นไห้ใจเป็นแผล
ยังจำได้ครั้งนั้นเธอคู่ฉัน
อยู่คู่กันฉันมีเธอคอยดูแล
แต่วันนี้รักสลายร้ายทางแก้
ความอ่อนแอก่อกินฉันวันและคืน
เธอสัญญาจะรักฉันจนวันตาย
ฉันงมงายรักเธอกว่าคนอื่น
แต่วันนี้เธอทิ้งฉันให้กล้ำกลืน
ความสดชื่นคืนกลับลับสลาย
เธอบอกฉันไม่ว
1470
1
0
หน้าส่วนตัว
