พจน์รำพัน
คิดถึงเธอ....รู้หรือเปล่า
คิดถึงเงาอักษรอันอ่อนไหว
คิดถึงคำคร่ำครวญรัญจวนใจ
คิดถึงให้หวนคิดตรึงติดตรา
คิดถึงเธอง่ายดายก็อายอยู่
ทั้งไม่รู้คือใครที่ใฝ่หา
เหมือนนึกคาดวาดไว้ไฉนนา
รู้เพียงว่าคิดถึงสุดซึ้งทรวง
คิดถึงเธอมากจนจะล้นเอ่อ
คิดถึงเธอครั้งใดสุขใหญ่หลวง
คิดถึงเธอเกินพร่ำคำทั้งปวง
คิดถึงเธอห่วงหวงดังดวงใจ
คิดถึงเธอแล้วเธอรู้หรือเปล่า
ทุกวันเฝ้าพะวงดังหลงใหล
เพ้อกับลมฝากคำช่วยนำไป
จะถึงเธอหรือไม่สงสัยจริง
คิดถึงเธอนับวันยิ่งฝันใฝ่
คิดถึงเธออุ่นใจกว่าไฟผิง
คิดถึงเธอเคียงแนบใคร่แอบอิง
คิดถึงเธอทุกสิ่งซึ่งสวยงาม
คิดถึงเธอเสมอเป็นเช่นขวัญชื่น
ทุกค่ำคืนดื่นดึกนอนน