หยาดพิรุณละมุนใสในน้ำฟ้า หล่นทั่วหล้าแผ่กระจายเส้นสายฝน ละอองไอซ่านทั่วธราดล ระแหงหนฉ่ำชื้นระรื่นใจ คือน้ำทิพย์จากฟ้ามาหลั่งริน โลมไล้ทั่วธรณินทร์ให้สดใส ชุบชีวิตพฤกษาพนาไพร เพื่อต่อกิ่งแตกใบแล้วเบ่งบาน เพียงหยาดชลที่หล่นกระทบพื้น แผ่นหล้าชื่นฉ่ำชุ่มไปไพศาล ดังมาต่อชีวิตจิตวิญญาณ บำรุงปราณเอื้อให้ดินมิสิ้นลง คุณอนันต์น้ำฟ้าที่มาหลั่ง เพื่อโลกยังมิเหือดแห้งเป็นผุยผง เพื่อต่อสิทธิ์สรรพชีวิตให้ยังคง มิม้วยลงสิ้นใจเพราะภัยแล้ง
1689
19
0
หน้าส่วนตัว
