๏ ริ้วระลอกหมอกฟ่องละอองหม่น บรรโลมบนใบหญ้าคราผ่านผัน ทิ้งรอยชื้นพื้นใบด้วยไอควัน รอตะวันวาดแสงก่อนแห้งจาง แต่รอยหม่นชลนัยน์เปื้อนใจพี่ แรงสุรีย์ฤาจะช่วยสะสาง แม้นแสนสูรย์กูณฑ์กุมกองสุมวาง ฤาอาจล้างรอยเลือนเหมือนล่มกัลป์ ความละมุนอุ่นไอห่วงใยเอื้อ อาจใช้เจือจางเหงาเศร้าโศกศัลย์ เหมือนระลอกหมอกผ่านคลี่ม่านควัน อุ้มอกอันอาจร้อนให้ผ่อนคลาย จึงระลอกหมอกอุ่นละมุนช่วย เอื้ออำนวยอกเหงาเศร้าสลาย วอนเธอให้ไมตรีแก่พี่ชาย ก่อนวางวายช้ำชอกในหมอกมัว ๚ะ๛ วฤก : ๘ มกราคม ๒๕๕๐
1564
8
0
หน้าส่วนตัว
